Posadov (Mezilečí) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Posadov (Mezilečí)
Ilustracja
Krzyż kamienny przy domu nr 5
Państwo

 Czechy

Kraj

 hradecki

Powierzchnia

0,81 km²

Wysokość

445-515 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności


20

Kod pocztowy

552 05

Tablice rejestracyjne

H

Położenie na mapie kraju hradeckiego
Mapa konturowa kraju hradeckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Posadov (Mezilečí)”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, u góry znajduje się punkt z opisem „Posadov (Mezilečí)”
Ziemia50°27′29″N 15°59′22″E/50,458056 15,989444

Posadov (niem. Passadorf) – dzielnica czeskiej gminy Mezilečí w powiecie Náchod.

Geografia i przyroda[edytuj | edytuj kod]

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość leży na granicy powiatów Náchod i Trutnov w jednobrzmiącej gminie katastralnej.

Teren ten jest jednym z ostatnich południowych odnóg wyżyny Podkrkonošská pahorkatina, które są najbardziej widoczne w pobliżu wsi, przede wszystkim w okolicy lasu Barchoviny.

Północna granica Posadova składa się z lasu Barchoviny, który sięga gminy Libňatov. We wschodnim sąsiedztwie znajduje się Křižanov, na zachodzie oraz na południu leży gmina Mezilečí.

Współrzędne geograficzne Posadova wynoszą: 50° 27’ 29.83’’ długości geograficznej wschodniej oraz 15° 59’ 22.59’’ szerokości geograficznej północnej.

Powierzchnia[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia całego obszaru katastralnego Posadov wynosi 81,0979 ha[1].

Hydrologia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość leży w dorzeczu Úpy. Najważniejszym ciekiem jest Válovický potok, który płynie na zachodzie Posadova.

Geomorfologia i geologia[edytuj | edytuj kod]

Teren wsi znajduje się w południowej części Wyżyny Podkarkonoskiej. Geomorfologicznie leży na południowym wschodzie Podgórza Karkonoskiego, lub raczej jego części zwanej Kocléřovský hřbet, a od północnego zachodu w kierunku zachodnim ciągnie się jej częściowy grzbiet zwany Hořičský hřbet, którego najwyższy szczyt, Liščí hora (609 m n.p.m.), jest położony w pobliżu gminy Hajnice. Podobnie i inne szczyty tego przedziału pomiędzy pofałdowanym rejonem Podkarkonosza i płaską Płytą CzeskąKopna (582 m n.p.m.) i Smiřická stráň (569 m n.p.m.) – znajdują się poza terenem wsi.

Równinne centrum wsi przebiega we wszystkich kierunkach w krajobraz bardzo pofałdowany, którego powierzchnia znajduje się na wysokości do 515 m n.p.m. (na południu w Barchovinach).

Gmina katastralna Posadov należy geologicznie do Česká křídová pánev, co oznacza, że jest częścią Masywu Czeskiego. Większość wsi, w sensie chronostratygraficznym, należy do późnej kredy, a dokładniej do dolnego oraz środkowego turonu. Dlatego tutaj można znaleźć głównie piaszczyste margle oraz spongiolity. W kierunku północnym przeważają iłowce cenomańskie.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności[edytuj | edytuj kod]

Rok
1843
1869
1880
1890
1900
1910
1921
1930
1950
1961
1970
1980
1991
2001
Liczba ludności
 
95
 
87
 
99
 
96
 
81
 
77
 
62
 
49
 
51
 
39
 
33
 
27
 
23
 
20

Źródło: Czeski Urząd Statystyczny

Liczba domów[edytuj | edytuj kod]

Rok
1843
1869
1880
1890
1900
1910
1921
1930
1950
1961
1970
1980
1991
2001
Liczba domów
 
18
 
20
 
20
 
19
 
19
 
19
 
19
 
19
 
18
 
-
 
13
 
10
 
17
 
16

Źródło: Czeski Urząd Statystyczny

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza pisemna wzmianka o Posadowie pochodzi z 1367 r.[2] 25 lipca 1367 r. mianowicie Nevlas ze Skalicy przekazał wieś Posadov wraz z oprocentowaniem 3 kop 2 ½ groszy praskich na utrzymanie kapelana przy świątyni Św. Bartłomieja w Zálesí[3].

Dom nr 15

Nazwa Posadov pochodzi od niemieckiego Passadorf. Nazwali go tak jezuici z Starego Miasta Praskiego, w których własności były wsi Posadov oraz Vestec (wtedy jeszcze pod nazwą Vesce) do września 1660 r.[4], kiedy posiadłości te kupili jezuici z Hradca Králové za 3 500 złotych[5].

W 1684 r. kupili obie wsie jezuici z Žircza za 10 000 złotych[6] i w ich majątku Posadov pozostał do 1773 r., kiedy został Zakon Towarzystwa Jezusowego zniesiony.

W XIX w. istnieli w Posadowie 3 kupcy oraz 1 karczmarz[3], który był właścicielem pierwotnie jezuickiej karczmy. Głównym środkiem utrzymania miejscowych ludzi, którzy byli w większości bardzo biedni, było rolnictwo oraz tkactwo. Obok tego został znanym w całej okolicy również kataryniarz Effler[7].

Jezuici także przenieśli do pierwotnie czeskiego Posadowa 19 rodzin niemieckich, dla których miała być w kościele w Hořičkach 4 razy w roku obchodzona msza niemiecka i tradycja ta trwała jeszcze w 1945 r., chociaż rodziny niemieckie dawno mówiły już po czesku.

Wieś została znaną dzięki miejscowemu pszczelarstwu, np. 22 maja 1910 r. odwiedził nowo utworzony Związek Pszczelarski w Úpici miejscowego pszczelarza Efflera jako bogate źródło inspiracji dla swoich członków zaczynających. Z miastem Úpice został Posadov związany jeszcze tym, że miejscowa trafika została w 1922 r. przydzielona pod Główny Magazyn Tytoniowy w Úpici.

W 1928 r. w ramach reformy rolnej kupiło miasto Jaroměř miejscowe nadleśnictwo[8]. W latach 30. XX w. zostały w miejscowych lasach znalezione źródła wody dla Grupowego Wodociągu Úpskiego[9]. Posadov był wtedy oddzielnym członkiem komitetu organizacyjnego tego wodociągu i w 1935 r. wraz z Křižanowem oraz Mezilečím żądał Urząd Ziemi Czeskiej w Pradze o zbadanie wydajności źródła Kamenná Leč u Mezilečí przez inżyniera Lébla[10].

Ponadto przyszedł okres obu wojen światowych, który przyniósł ogólny brak wszystkiego oraz straty miejscowej ludności, np. 24 października 1917 padł w boju Karel Lukáš[11]. Kolejne cierpienie przyniósł reżim komunistyczny.

W latach 50. XX w. było wielu rolników zmuszanych do rezygnacji ze swego majątku i do człońkowstwa w JZD Mezilečí oraz Hořičky, które w 1953 r. zostało zjednoczoną spółdzielnią rolniczą trzeciego typu[12]. W maju 1958 r. została ponadto utworzona spółdzielnia rolnicza w sąsiednim Křižanowie, gdzie również pracowali mieszkańcy Posadova[13].

Aż do 1961 roku był Posadov częścią Horziczek. Następnie został częścią gminy Mezilečí[14]. W 1985 r., wraz z Mezilečím, został dołączony do Horziczek i z 1990 r. jest ponownie częścią nowo utworzonej gminy Mezilečí.

Dom nr 7

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż żelazny na kamiennym postumencie przy przystanku autobusowym z końca XIX w.
  • Krzyż kamienny przy domu nr 5 z 1887 r.[15]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Katastrální území Posadov: Územně identifikační registr ČR [online], www.uir.cz [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-31] (cz.).
  2. Historický lexikon obcí České republiky 1869-2005, I. díl, Praga 2006
  3. a b Václav Šrám, Okres česko-skalický. Nástin historický, Praga 1882
  4. August Sedláček, Hrady, zámky a tvrze království Českého. Díl 5. Podkrkonoší, Praga 1887
  5. Jeroným Jan Nepomucký Solař, Dějepis Hradce Králové n. Labem a biskupství hradeckého, Praga 1870
  6. Tomáš V. Bílek, Statky a jmění kollejí jesuitských, klášterů, kostelů, bratrstev a jiných ústavů v království Českém od císaře Josefa II. zrušených, Praga 1893
  7. Tygodnik Nové směry, Hradec Králové 3 maja 1940
  8. Václav Nejedlý, Jaroměř 1918-1928, Jaroměř 1928
  9. Tygodnik Nové směry, Hradec Králové 15 lutego 1935 oraz 26 czerwca 1936
  10. Tygodnik Nové směry, Hradec Králové 18 października 1935
  11. Verlustliste ausgegeben am/Seznam ztrát vydaný, Wien 25 czerwca 1918
  12. Gazeta Pochodeň, Hradec Králové 3 stycznia 1953
  13. Gazeta Pochodeň, Hradec Králové 10 czerwca 1958
  14. Pamětní kniha obce Mezilečí I. 1922-1968
  15. Mapy.cz [online], mapy.cz [dostęp 2017-11-19].