Portia Simpson-Miller – Wikipedia, wolna encyklopedia

Portia Simpson-Miller

Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1945 Wood Hall, region Saint Catherine
Premier Jamajki
Okres	od 5 stycznia 2012 do 3 marca 2016
Przynależność polityczna	Ludowa Partia Narodowa (PNP)
Poprzednik	Andrew Holness
Następca	Andrew Holness
Premier Jamajki
Okres	od 30 marca 2006 do 11 września 2007
Przynależność polityczna	Ludowa Partia Narodowa (PNP)
Poprzednik	Percival James Patterson
Następca	Bruce Golding
Multimedia w Wikimedia Commons

Portia Lucretia Simpson-Miller (ur. 12 grudnia 1945 w Wood Hall, region Saint Catherine) – jamajska polityk, premier Jamajki od 30 marca 2006 do 11 września 2007 oraz ponownie od 5 stycznia 2012 do 3 marca 2016. Przewodnicząca Ludowej Partii Narodowej od 2006.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Portia Simpson-Miller urodziła się w 1945 w Wood Hall w jamajskim regionie Saint Catherine. Uczęszczała do szkoły podstawowej Marlie Hill Primary School oraz szkoły średniej St. Martin's High School. Ukończyła studia licencjackie z zakresu administracji publicznej na Union Institute & University w Stanach Zjednoczonych. Kształciła się również w dziedzinie informatyki, programowania oraz public relations. Uzyskała tytuł doctora honoris causa nauk humanistycznych na Union Institute & University^[1].

Karierę polityczną rozpoczynała na początku lat 70. w szeregach Ludowej Partii Narodowej (People's National Party, PNP). W 1974 została wybrana radną Kingston and St. Andrew Corporation, okręgu obejmującego regiony Kingston oraz Saint Andrew. W 1976 po raz pierwszy objęła mandat deputowanej do Izby Reprezentantów, który utraciła w 1983, kiedy PNP zbojkotowała wybory parlamentarne. W czasie pełnienia mandatu deputowanej zajmowała stanowiska sekretarza w kancelarii premiera oraz sekretarza w Ministerstwie Rządu Lokalnego. Po wyborach w 1989 ponownie objęła mandat w parlamencie z okręgu South West St. Andrew. W każdych kolejnych wyborach uzyskiwała reelekcję^[1][2].

W 1978 objęła funkcję wiceprzewodniczącej Ludowej Partii Narodowej, którą pełniła do 2006. Od 1983 do 1989 była rzeczniczką PNP ds. kobiet, rent i emerytów, bezpieczeństwa socjalnego oraz spraw konsumentów. Po zwycięstwie wyborczym PNP w 1989 weszła w skład rządów Michaela Manleya i Percivala Jamesa Pattersona, w których zajmowała stanowiska ministra pracy, opieki społecznej i sportu (1989-1993), ministra pracy i opieki społecznej (1993-1995), ministra pracy, bezpieczeństwa socjalnego i sportu (1995-2000), ministra turystyki i sportu (2000-2002) oraz ministra rządu lokalnego i sportu (od października 2002 do marca 2006). W czasie rządów Percivala Jamesa Pattersona kilkakrotnie przejmowała od niego obowiązki szefa rządu^[1].

26 lutego 2006 została wybrana nową przewodniczącą Ludowej Partii Narodowej, zastępując na tym stanowisku premiera Pattersona, który zrezygnował z funkcji z powodu kierowanych pod adresem jego rządu oskarżeń o korupcję. W głosowaniu pokonała ministra bezpieczeństwa narodowego Petera Phillipsa stosunkiem głosów 1775 do 1538^[3]. W rezultacie, 30 marca 2006, jako pierwsza kobieta w historii, objęła stanowisko premiera Jamajki. W swoim rządzie została również ministrem obrony narodowej, ministrem ds. kobiet oraz ministrem sportu^[4].

W wyborach parlamentarnych 3 września 2007 Ludowa Partia Narodowa poniosła pod jej przywództwem porażkę, zdobywając 27 mandatów, podczas gdy opozycyjna Jamajska Partia Pracy na czele z Bruce'em Goldingiem uzyskała 33 mandaty w Izbie Reprezentantów^[5]. Początkowo Simpson-Miller nie chciała zaakceptować przegranej PNP, skarżąc się na nieprawidłowości wyborcze, w tym kupowanie głosów i łamanie prawa wyborczego przez konkurentów politycznych. Ostatecznie zaakceptowała jednak wynik wyborów^[6]. W rezultacie, 11 września 2007 opuściła stanowisko szefa rządu, stając na czele opozycji w parlamencie^[7].

5 grudnia 2011 premier Andrew Holness rozwiązał parlament i wyznaczył datę wcześniejszych wyborów do parlamentu na 29 grudnia 2011^[8]. W wyborach tych Ludowa Partia Narodowa odniosła zwycięstwo, zdobywając 42 spośród 63 miejsc w Izbie Reprezentantów. Pozostałe mandaty przypadły Jamajskiej Partii Pracy^[9][10]. 5 stycznia 2012 Portia Simpson-Miller po raz drugi objęła stanowisko premiera Jamajki i pełniła je do 3 marca 2016 roku^[11] Wśród jej deklaracji znalazła się zapowiedź podjęcia działań na rzecz zniesienia monarchii na Jamajce i wprowadzenia w zamian ustroju republikańskiego^[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]