Pomocnictwo do samouwolnienia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pomocnictwo do samouwolnienia
KK z 1997
Ciężar gatunkowy

występek

Przepis

art. 243 k.k.

Kara

pozbawienie wolności do lat 3

Strona podmiotowa

umyślna w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym

Odpowiedzialność od 15. roku życia

nie

Typ kwalifikowany

nie

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Pomocnictwo do samouwolnienia (pot. pomoc w ucieczce z więzienia lub współudział w ucieczce z więzienia) – przestępstwo skierowane przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, polegające na udzieleniu pomocy w samouwolnieniu osobie skazanej (albo ukaranej) przez sąd na karę pozbawienia wolności (karę aresztu lub aresztu wojskowego) albo osadzonej w miejscu zamknięcia na mocy prawnego nakazu wydanego przez inny organ państwowy lub jej uwolnieniu.

Karalność według Kodeksu karnego[edytuj | edytuj kod]

Za pomocnictwo do samouwolnienia Kodeks karny przewiduje karę do 3 lat pozbawienia wolności[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Art. 243 KK.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]