Pomnik Romana Dmowskiego w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pomnik Romana Dmowskiego
w Warszawie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

skwer u zbiegu al. Szucha i Al. Ujazdowskich

Typ obiektu

posąg

Projektant

Wojciech Mendzelewski, Maria Marek-Prus i Piotr Prus

Data odsłonięcia

10 listopada 2006

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Romana Dmowskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pomnik Romana Dmowskiego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Romana Dmowskiego”
Ziemia52°13′06,7″N 21°01′30,1″E/52,218528 21,025028

Pomnik Romana Dmowskiego – pięciometrowy posąg z brązu przedstawiający Romana Dmowskiego, znajdujący się na skwerze u zbiegu alei Szucha i Alei Ujazdowskich, niedaleko od placu Na Rozdrożu w Warszawie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Autorami rzeźby są dr Wojciech Mendzelewski, Maria Marek-Prus i Piotr Prus. Przedstawia ona polityka trzymającego w lewej ręce akt traktatu wersalskiego, a w prawej kapelusz. Na cokole widnieje fragment cytatu z dzieła Dmowskiego Myśli nowoczesnego Polaka z 1903: Jestem Polakiem więc mam obowiązki polskie... Nieprzypadkowe jest miejsce ustawienia pomnika niedaleko budynku MSZ, ponieważ Roman Dmowski był ministrem spraw zagranicznych II Rzeczypospolitej w 1923.

Pomnik powstał staraniem członków Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Komitetu Budowy Pomnika Romana Dmowskiego. Uroczyste odsłonięcie nastąpiło 10 listopada 2006.

Opinie[edytuj | edytuj kod]

Powstanie pomnika wzbudziło kontrowersje, przeciwko jego odsłonięciu wypowiadali się m.in. Marek Edelman i profesor Maria Janion. Protestujący nie zgadzali się na wprowadzanie do polskiego panteonu człowieka, którego program polityczny opierał się na nienawiści, twierdząc że nazwisko Dmowskiego nierozerwalnie wiąże się z ideologią rasizmu, szowinizmu, „egoizmu narodowego”, a nade wszystko antysemityzmu[1]. Szef Biura Edukacji Publicznej IPN, profesor Jan Żaryn, stwierdził, że Dla dzisiejszych przeciwników stawiania pomnika Dmowskiemu jest on jedynie „antysemitą” i „nacjonalistą” – co oczywiście ma brzmieć hańbiąco. Tyle z niego zrozumieli, to ich problem. Tylko dlaczego mają uchodzić za wyrocznię! Mam nadzieję, że będziemy pamiętać o Romanie Dmowskim 11 listopada[2].

Od momentu jego postawienia pod pomnikiem odbyły się protesty, kilkakrotnie dokonywano też jego dewastacji[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pomnik Dmowskiego pomalowany na różowo gazeta.pl. serwisy.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-30)]..
  2. Nie wyrzucajmy Dmowskiego na śmietnik historii – „Rzeczpospolita” z 24 października 2006 r.. [dostęp 2009-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 sierpnia 2009)].