Polski Związek Kolarski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polski Związek Kolarski
Państwo

 Polska

Siedziba

Pruszków

Data założenia

27 czerwca 1920

Rodzaj stowarzyszenia

stowarzyszenie rejestrowe

Prezes

Rafał Makowski

Nr KRS

0000052370

Data rejestracji

2001

brak współrzędnych

Polski Związek Kolarski (oficjalny skrót PZKol) – ogólnokrajowy związek sportowy (stowarzyszenie) z siedzibą w Pruszkowie, działający na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, będący jedynym prawnym reprezentantem polskiego kolarstwa (we wszystkich kategoriach wiekowych) w kraju i zagranicą. Jest członkiem Union Cycliste Internationale oraz Union Européenne de Cyclisme(inne języki). Na czele PZKol stoi zarząd Polskiego Związku Kolarskiego, któremu przewodzi prezes.

Organizacja została powołana pod nazwą Związek Polskich Towarzystw Kolarskich podczas zjazdu organizacyjnego, który odbył się 27 czerwca 1920 na warszawskich Dynasach w siedzibie Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów. Wzięło w nim udział około dwustu przedstawicieli zrzeszeń i klubów sportowych (m.in. z Częstochowy, Krakowa, Lwowa, Sosnowca i Warszawy). Uchwalono statut i przyjęto nazwę, zmienioną w 1938 na Polski Związek Kolarski[1].

Pierwszym prezesem organizacji był Stanisław Blikle[1]. W okresie III RP funkcję tę pełnili m.in. Zbigniew Rusin, Wojciech Walkiewicz, Ryszard Szurkowski[2], Wacław Skarul[3], Dariusz Banaszek, Janusz Pożak, Krzysztof Golwiej, Grzegorz Botwina. Obecnie prezesem związku jest Rafał Makowski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Powstanie i działalność polskich związków sportowych. cos.pl. [dostęp 2017-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. Ryszard Szurkowski Prezesem PZKol. pzkol.pl, 2010-03-31. [dostęp 2017-07-21].
  3. Wacław Skarul prezesem PZKol. 2011-03-05. [dostęp 2017-07-21].

Link zewnętrzny[edytuj | edytuj kod]