Pole Złotogłowia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pole Złotogłowia (ang. Field of the Cloth of Gold, fr. Le Camp du Drap d'Or) – ogromny obóz reprezentacyjny zbudowany jako miejsce spotkania króla Francji Franciszka I i króla Anglii Henryka VIII w dniach 7–24 czerwca 1520 w Balinghem leżącym w dzisiejszej północnej Francji, wówczas na skraju angielskich posiadłości wokół Calais. Mimo że obóz miał służyć tylko na czas rokowań, władca Francji nie żałował na niego środków. Franciszek I wydał zawrotną jak na te czasy sumę 200 tys. liwrów^[1].

Spotkanie władców miało wzmocnić więzi przyjaźni łączące Francję i Anglię od czasu wspólnego traktatu z roku 1514. Przepych, jakim popisywał się Franciszek I, miał na celu onieśmielić Henryka VIII na tyle, by w zbliżającym się konflikcie francusko-habsburskim Anglia nie odważyła się stanąć po stronie największego wroga ówczesnej Francji – Karola V Habsburga. Efekt spotkania okazał się jednak odwrotny od zamierzonego. Henryk VIII przekonany o bogactwie i potędze francuskiego króla, przyłączył się do jego wrogów w chwili wznowienia konfliktu we Włoszech. Zastosował tu klasyczną zasadę równowagi sił, nakazującą zwalczać najpotężniejszego spośród swych sąsiadów^[1]. Pole złotogłowia stało się później zarówno symbolem pychy jak i porażki Franciszka I jako władcy renesansowego – stosującego wszelkie środki do osiągnięcia pożądanego celu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]