Podatek rolny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podatek rolny – rodzaj podatku, uregulowanego przez Ustawę o podatku rolnym[1] z 15 listopada 1984 r.

Zakres przedmiotowy opodatkowania[edytuj | edytuj kod]

Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza[2].

Zakres podmiotowy opodatkowania[edytuj | edytuj kod]

Podatnikami podatku rolnego są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej, które są:

Z podatku rolnego zwolnione są gminy i Skarb Państwa.

Podstawa opodatkowania[edytuj | edytuj kod]

Okręgi podatkowe w Polsce
 Osobny artykuł: Podstawa opodatkowania.

Dla gruntów gospodarstw rolnych[4] podstawę opodatkowania stanowi liczba hektarów przeliczeniowych ustalana na podstawie powierzchni, rodzajów i klas użytków rolnych wynikających z ewidencji gruntów i budynków oraz zaliczenia do okręgu podatkowego. Dla pozostałych gruntów - liczba hektarów wynikająca z ewidencji gruntów i budynków.

Wysokość i wymierzanie podatku[edytuj | edytuj kod]

Od 1 ha przeliczeniowego gruntów będących częścią gospodarstwa rolnego podatek zawiera się w równowartości pieniężnej 2,5 q żyta. Od 1 ha innych gruntów jest to równowartość pieniężna 5 q żyta. Ceny ustala się według średniej skupu żyta za 11 kwartałów poprzedzających kwartał poprzedzający rok podatkowy, ogłasza ją Prezes GUS najpóźniej do 20 października każdego roku. W sytuacji relatywnie wysokich cen żyta rady gmin powszechnie korzystają ze swojego przywileju obniżenia obowiązujących cen[5].

Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek.

Organem podatkowym właściwym w sprawach podatku rolnego jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Podatek rolny na rok podatkowy od osób fizycznych ustala się w drodze decyzji wydawanej przez organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia gruntów. Podatek jest płatny w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.

W 2019 r. podatek rolny wynosił[6]:

  • 139,50 zł (od 1 ha przeliczeniowego gruntów),
  • 271,80 zł (od 1 ha pozostałych gruntów).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tekst jednolity Ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2020 r. poz. 333)
  2. Za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb
  3. Jeżeli grunty znajdują się w posiadaniu samoistnym, obowiązek podatkowy w zakresie podatku rolnego ciąży na posiadaczu samoistnym.
  4. Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.
  5. Walczak Damian: Uwarunkowania funkcjonowania systemu zabezpieczenia społecznego rolników w Polsce. Toruń 2011, Dom Organizatora TNOiK, ISBN 978-83-7285-590-9, s. 88
  6. Zapłać podatek rolny, Portal.gov.pl

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]