Południk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Południk – łuk na powierzchni bryły obrotowej, będący przecięciem powierzchni tej bryły płaszczyzną przechodzącą przez jej oś obrotu^[1]^[2]^[3]^[4]. Południki są rodziną linii parametrycznych $u={\textrm {const}}$ na danej powierzchni bryły obrotowej i wraz z równoleżnikami, z którymi przecinają się pod kątem prostym^[5] $v={\textrm {const}}$ tworzą na powierzchni bryły obrotowej tzw. siatkę krzywoliniową współrzędnych^[6]^[7].

Południków jest nieograniczona liczba, a każde miejsce na jednym południku ma taki sam czas miejscowy^[5]. Ich położenie (długość geograficzną) można określić na dodatnią na zachód od Greenwich lub ujemną na wschód^[5].

Południk na sferze (południk geograficzny) lub elipsoidzie obrotowej spłaszczonej jest ważnym pojęciem w geografii, kartografii i geodezji.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Meridian [online], mathworld.wolfram.com [dostęp 2022-04-14] (ang.).
↑ południk geograficzny, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-04-14] .
↑ Adam BronisławA.B. Empacher Adam BronisławA.B. i inni, Mały słownik matematyczny, wyd. 4, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974, s. 218 .
↑ CezaryC. Bowszyc CezaryC., JerzyJ. Konarski JerzyJ., Wstęp do geometrii różniczkowej, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2007, s. 77-78, ISBN 978-83-235-0249-4 .
↑ ^a ^b ^c Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985, s. 39. ISBN 83-02-00870-2. OCLC 37645138.
↑ https://www.am.szczecin.pl/uploads/imfich/Powierzchnie_w_R3.pdf
↑ BogusławB. Gdowski BogusławB., Elementy geometrii różniczkowej z zadaniami, wyd. 3, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1999, s. 110-113, ISBN 83-87012-21-1 .

[1] Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Meridian [online], mathworld.wolfram.com [dostęp 2022-04-14] (ang.).

[2] południk geograficzny, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-04-14] .

[3] Adam BronisławA.B. Empacher Adam BronisławA.B. i inni, Mały słownik matematyczny, wyd. 4, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974, s. 218 .

[4] CezaryC. Bowszyc CezaryC., JerzyJ. Konarski JerzyJ., Wstęp do geometrii różniczkowej, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2007, s. 77-78, ISBN 978-83-235-0249-4 .

[Flis-5] Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985, s. 39. ISBN 83-02-00870-2. OCLC 37645138.

[6] ttps://www.am.szczecin.pl/uploads/imfich/Powierzchnie_w_R3.pdf

[7] BogusławB. Gdowski BogusławB., Elementy geometrii różniczkowej z zadaniami, wyd. 3, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1999, s. 110-113, ISBN 83-87012-21-1 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]