Planetarium Śląskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika w Chorzowie
Symbol zabytku nr rej. A/399/13 z 24 stycznia 2013 r.
Ilustracja
Planetarium, 2022
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Chorzów

Adres

Al. Planetarium 4, 41-500 Chorzów

Styl architektoniczny

socrealizm

Architekt

Zbigniew Solawa

Ukończenie budowy

1955

Ważniejsze przebudowy

20182020

Położenie na mapie Chorzowa
Mapa konturowa Chorzowa, po prawej znajduje się punkt z opisem „Planetarium Śląskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Planetarium Śląskie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Planetarium Śląskie”
Ziemia50°17′26,35″N 18°59′32,29″E/50,290653 18,992303
Strona internetowa
Planetarium i Obserwatorium Śląskie
Ilustracja
Luneta 30 cm w obserwatorium
Państwo

 Polska

Położenie

Chorzów

Wysokość

316 m n.p.m.

Zarządzający

Planetarium Śląskie

Kod obserwatorium

553

Teleskopy
  • luneta: 30 cm widzialne
Strona internetowa

Planetarium Śląskie – największe i najstarsze[1] planetarium i obserwatorium astronomiczne w Polsce. Zostało założone 4 grudnia 1955 roku w ówczesnym Wojewódzkim Parku Kultury i Wypoczynku (obecnie nazywany również Parkiem Śląskim) położonym w Chorzowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowę Planetarium Śląskiego im. Mikołaja Kopernika rozpoczęto z okazji Roku Kopernikowskiego w 1953 roku. Zbudowano je na najwyższym wzniesieniu parku tzw. Górze Parkowej. Autorem projektu był architekt Zbigniew Solawa.

Opis[edytuj | edytuj kod]

W latach 1955–2018 centralnym urządzeniem Planetarium Śląskiego był potężny projektor, noszący również nazwę „planetarium” lub nazywany inaczej „UPP” (ang. Universal Projection Planetarium). Projektor został wyprodukowany przez zakłady Zeissa w Jenie. Waży on ponad 2 tony, natomiast wysokość przy pionowym ustawieniu wynosi 5 m. Odtwarza on wygląd nieba z dowolnego miejsca na Ziemi o dowolnej porze, naśladując rzeczywisty firmament. Ekranem projekcji jest największa w kraju kopuła o średnicy 23 metrów. Widownia może pomieścić 300 osób.

W trakcie remontu zainstalowano analogowy projektor Chiron III japońskiej firmy GoTo, który jest w stanie wyświetlić na mającym niemal 800 metrów kwadratowych sferycznym ekranie około 100 milionów gwiazd. System 10 cyfrowych rzutników SONY rozmieszczonych wokół ekranu jest w stanie wyświetlić na kopule dowolne ruchome obrazy w rozdzielczości True 8K.[2]

W zespole budynków Planetarium Śląskiego znajduje się także obserwatorium astronomiczne (z największym w Polsce 30-centymetrowym refraktorem), kilkumetrowy zegar słoneczny, stacja klimatologiczna i stacja sejsmologiczna.

W 2022 roku zakończył się czteroletni proces przebudowy i modernizacji Planetarium Śląskiego, które zostało przekształcone w Planetarium – Śląski Park Nauki. W dodatkowym budynku, zlokalizowanym głównie pod ziemią znalazło się miejsce dla interaktywnych ekspozycji[3]

Filatelistyka[edytuj | edytuj kod]

Poczta Polska wyemitowała 15 września 1966 r. znaczek pocztowy przedstawiający Planetarium Śląskie o nominale 1,55 , w serii Turystyka. Autorem projektu znaczka był Cz. Kaczmarczyk, ryt wykonał B. Brandt. Znaczek wydrukowano techniką stalorytu, na papierze niepowlekanym, w nakładzie 102.020.100 szt. Pozostawał w obiegu do 31 grudnia 1994[4].

Kolejny raz wyemitowano znaczek z przedstawieniem Planetarium w Chorzowie 29 czerwca 2007 roku. Był to znaczek o nominale 3,55 zł, w serii Miasta polskie. Autorem projektu znaczka była M. Żyła-Kwiatkowska. Znaczek wydrukowano techniką rotograwiury, na papierze fluorescencyjnym, w nakładzie wielomilionowym[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wczoraj. Planetarium Śląskie. [dostęp 2018-11-18].
  2. Śląski Park Nauki - Planetarium – Śląski Park Nauki [online], www.planetarium.edu.pl [dostęp 2022-10-14].
  3. O Planetarium - Planetarium – Śląski Park Nauki [online], www.planetarium.edu.pl [dostęp 2022-10-14]..
  4. Marek Jedziniak: Turystyka. www.kzp.pl. [dostęp 2018-06-03]. (pol.).
  5. Marek Jedziniak: 2007.06.29 Miasta polskie. www.kzp.pl. [dostęp 2022-12-28]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]