Piotr Sawczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Sawczuk
Ilustracja
Piotr Sawczuk (2018)
Herb duchownego Nomini Tuo da gloriam
Twemu Imieniu daj chwałę
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1962
Puczyce

Biskup diecezjalny drohiczyński
Okres sprawowania

od 2019

Biskup pomocniczy siedlecki
Okres sprawowania

2013–2019

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 czerwca 1987

Nominacja biskupia

19 stycznia 2013

Sakra biskupia

6 kwietnia 2013

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 kwietnia 2013

Miejscowość

Siedlce

Miejsce

katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

Konsekrator

Zbigniew Kiernikowski

Współkonsekratorzy

Celestino Migliore
Henryk Tomasik

Piotr Henryk Sawczuk (ur. 29 stycznia 1962 w Puczycach) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, biskup pomocniczy siedlecki w latach 2013–2019, biskup diecezjalny drohiczyński od 2019.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 29 stycznia 1962 w Puczycach[1] w rodzinie Henryka i Zofii z domu Guberska, prowadzących gospodarstwo rolne w Kornicy[2]. W 1981 ukończył naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Białej Podlaskiej i złożył egzamin dojrzałości. W latach 1981–1987 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach[3]. 6 czerwca 1987 w katedrze Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach został wyświęcony na prezbitera przez Jana Mazura[4], miejscowego biskupa diecezjalnego[5]. W 1988 na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego uzyskał magisterium z teologii[4]. W 1989 rozpoczął studia specjalistyczne na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Magisterium z prawa kanonicznego uzyskał w 1992, zaś doktorat z prawa kanonicznego otrzymał w 1996 po obronie dysertacji «Communicatio in sacris» w kanonicznym prawie karnym[3][4].

W latach 1987–1989 pracował jako wikariusz w parafii Przemienia Pańskiego w Wisznicach[4]. W czasie studiów doktoranckich był kapelanem loretanek warszawskich[2]. W 1989 został pracownikiem kurii diecezji siedleckiej. W latach 1989–1990 był notariuszem w sądzie biskupim. W 1993 został sędzią sądu biskupiego. Od 1996 do 2003 pełnił funkcję notariusza kurii diecezjalnej. W 2003 został kanclerzem kurii. 7 listopada 2009 objął również urząd wikariusza generalnego. Ponadto w 2003 został z urzędu członkiem rady kapłańskiej, a w 2007 wszedł w skład kolegium konsultorów. Brał czynny udział w pracach II Synodu Diecezji Siedleckiej, pełniąc funkcje przewodniczącego Komisji Przygotowawczej (od 2011) i członka Komisji Głównej (od 2012)[3]. Jako delegat biskupów siedleckich udzielał sakramentu bierzmowania i przeprowadzał wizytacje kanoniczne w parafiach. W 2003 został kanonikiem honorowym, zaś w 2009 kanonikiem gremialnym i prałatem scholastykiem Kapituły Katedralnej Siedleckiej. W 2010 papież Benedykt XVI nadał mu godność kapelana Jego Świątobliwości[4].

W 1996 został wykładowcą prawa kanonicznego w siedleckim seminarium duchownym. W latach 1996–2011 ten sam przedmiot wykładał również w Instytucie Teologicznym w Siedlcach[3].

19 stycznia 2013 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej ze stolicą tytularną Ottana[6]. Święcenia biskupie otrzymał 6 kwietnia 2013 w katedrze Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach[7][8]. Głównym konsekratorem był Zbigniew Kiernikowski, biskup diecezjalny siedlecki, zaś współkonsekratorami arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, i Henryk Tomasik, biskup diecezjalny radomski[8]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Nomini Tuo da gloriam” (Twemu Imieniu daj chwałę)[9]. W 2014 w związku z przeniesieniem dotychczasowego biskupa diecezjalnego Zbigniewa Kiernikowskiego do diecezji legnickiej do czasu objęcia diecezji przez Kazimierza Gurdę pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji[10][11].

17 czerwca 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego diecezji drohiczyńskiej[12][13]. 19 lipca 2019 kanonicznie objął diecezję[14], a dzień później odbył ingres do katedry Trójcy Przenajświętszej w Drohiczynie[15].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski został w 2013 delegatem ds. Duszpasterstwa Polskich Przetwórców Żywności[16], a w 2014 delegatem ds. Duszpasterstwa Prawników i członkiem Rady Prawnej[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nomina dell′Ausiliare di Siedlce (Polonia). press.vatican.va, 2013-01-19. [dostęp 2017-02-19]. (wł.).
  2. a b Nota biograficzna Piotra Sawczuka na stronie diecezji siedleckiej. diecezja.siedlce.pl. [dostęp 2023-11-01].
  3. a b c d B. Błoński: Nowy biskup pomocniczy diecezji siedleckiej. podlasie24.pl, 2013-01-19. [dostęp 2013-01-19].
  4. a b c d e Biskup pomocniczy dla diecezji siedleckiej. episkopat.pl (arch.), 2013-01-19. [dostęp 2017-02-02].
  5. Piotr Sawczuk. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
  6. Siedlce: Ks. dr Piotr Sawczuk – biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej. episkopat.pl (arch.), 2013-01-19. [dostęp 2017-02-02].
  7. 6 kwietnia – sakra nowego biskupa pomocniczego diecezji siedleckiej. ekai.pl (arch.), 2013-02-26. [dostęp 2017-02-19].
  8. a b Ks. prałat dr Piotr Sawczuk przyjął święcenia biskupie. ekai.pl (arch.), 2013-04-06. [dostęp 2017-02-02].
  9. Piotr Sawczuk na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2017-02-02].
  10. Imię Biskupa w Modlitwie eucharystycznej. diecezja.radiopodlasie.pl, 2014-04-16. [dostęp 2014-04-17].
  11. M. Czubak: Bp Kazimierz Gurda objął kanonicznie diecezję siedlecką. podlasie24.pl, 2014-05-23. [dostęp 2014-10-18].
  12. Rinuncia del Vescovo di Drohiczyn (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2019-06-17. [dostęp 2019-06-17]. (wł.).
  13. Bp Piotr Sawczuk – biskupem diecezji drohiczyńskiej. episkopat.pl, 2019-06-17. [dostęp 2019-06-17].
  14. M. Gołębiewski: Kanoniczne objęcie Diecezji Drohiczyńskiej przez ks. bpa Piotra Sawczuka. drohiczynska.pl, 2019-07-19. [dostęp 2019-07-19].
  15. M. Kanabrodzka: Ingres do katedry w Drohiczynie ks. bpa Piotra Sawczuka. drohiczynska.pl, 2019-07-20. [dostęp 2019-07-20].
  16. Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Polskich Przetwórców Żywności. episkopat.pl. [dostęp 2017-02-19].
  17. Episkopat: nowi członkowie komisji i rad oraz delegaci krajowi. ekai.pl (arch.), 2014-10-09. [dostęp 2017-02-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]