Piotr Drzewiecki (medioznawca) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Drzewiecki
Piotr Drzewiecki (medioznawca)
Piotr Drzewiecki, 2017
Data urodzenia

1977

Zawód, zajęcie

medioznawca

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

dr hab. prof. UKSW

Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Stanowisko

profesor uczelniany UKSW

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi
Strona internetowa

Piotr Drzewiecki (ur. 1977) – polski medioznawca, dr hab. teologii środków społecznego przekazu, profesor uczelniany UKSW, specjalista w zakresie edukacji medialnej, wykładowca w Wyższej Szkole Kształcenia Zawodowego we Wrocławiu.

Autor m.in. programu i pierwszego[1] w Polsce podręcznika edukacji medialnej „Media Aktywni” (2010)[2]. Animator warsztatów i szkoleń edukacyjno-medialnych. Współpracuje z instytucjami państwowymi i organizacjami pozarządowymi w Polsce przy tworzeniu projektów edukacyjnych i badawczych m.in. z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji, Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym, Fundacją Nowoczesna Polska. Członek Polskiego Towarzystwa Technologii i Mediów Edukacyjnych[3]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego nr I im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Otwocku. Dziennikarz prasy edukacyjnej, branżowej i regionalnej m.in. „Linii Otwockiej”[4].

Publikacje (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Film sportowy. Metoda i praktyka badań medioznawczych, Warszawa 2022.
  • Medioznawstwo sportowe, Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa 2021.
  • Media Aktywni. Dlaczego i jak uczyć edukacji medialnej? Program nauczania edukacji medialnej dla gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych z opracowaniem metodycznym, Piotr Drzewiecki, Otwock-Warszawa 2010.
  • Renesans słowa. Wychowanie do logosfery w kulturze audiowizualnej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010.
  • Edukacja medialna w nowej podstawie programowej kształcenia ogólnego, „Biuletyn Edukacji Medialnej” nr 5, 2010, s. 22 - 33.
  • Edukacja medialna a nauczanie religii w szkole, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2013.
  • Cyfrowa przyszłość. Katalog kompetencji medialnych i informacyjnych, z A. J. Dąbrowską, D. Górecką, A. Gruhn, L. Hojnackim, J. Jasiewicz, J. Lipszycem, W. Majewskim, E. Murawską-Najmiec, G. D. Stunżą, K. Śliwowskim, P. Tafiłowskim, M. Wilkowskim i M. Woźniakiem, Fundacja Nowoczesna Polska, Warszawa 2012.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Boroń, Edukacja medialna w Polsce XXI wieku ze szczególnym uwzględnieniem prac KRRiT w latach 2007-2010 [online], 2012, s. 5.
  2. Piotr Drzewiecki, Media Aktywni. Dlaczego i jak uczyć edukacji medialnej? [online], 2010 [dostęp 2020-02-26].
  3. Członkowie Polskiego Towarzystwa Technologii i Mediów Edukacyjnych. Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych, 2016-06-25. [dostęp 2020-01-01]. (pol.).
  4. Przemek Skoczek, Piękna dwudziestoletnia, „Linia Otwocka”, 12 kwietnia 2018.
  5. M.P. z 2015 r. poz. 850