French
DeutschPino Palladino – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Pino Palladino, 2008 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Aktywność | od 1978 |
| Powiązania | |
| Instrument | |
| Fender Pino Palladino Signature Precision Bass[1] | |
| Zespoły | |
| The Law (1991-1992) The Who (od 2002) John Mayer Trio (od 2005) | |
| Strona internetowa | |
Pino Palladino (ur. 17 października 1957 w Cardiff[2]) – brytyjski basista pochodzenia włoskiego. Palladino początkowo grał rock, blues i R&B, w latach 80. stał się jednym z najpopularniejszych i najbardziej poszukiwanych muzyków sesyjnych grając na basie bezprogowym. Był członkiem wielu zespołów muzycznych, aktualnie występuje z John Mayer Trio i The Who.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Palladino grał od 14 roku życia na gitarze elektrycznej, trzy lata później rozpoczął grę na gitarze basowej. W 1978 roku stał się członkiem Jools Holland’s Band i nagrał z nimi album Jools Holland and His Millionairs. Współpraca ta przyniosła mu sławę i w latach 80. i Palladino rozpoczął pracę między innymi z Davidem Gilmourem, Tears for Fears i Donem Henleyem. Występował też z grupami Pink Floyd i Queen. W latach 90. rozszerzył swój repertuar o grę na gitarze basowej z bontem, w zależności od utworu 4- lub 6-strunowej. Najbardziej znane były jego kooperacje z Melissą Etheridge, Richardem Wrightem, Eltonem Johnem i Erikiem Claptonem. Z Philem Collinsem utworzył przejściowo grupę, która zagrała wraz z Paulem McCartneyem, Erikiem Claptonem, Cliffem Richardem i innymi na jubileuszu 50-lecia koronacji królowej Elżbiety II.
John Mayer Trio[edytuj | edytuj kod]
Palladino i Steve Jordan znają i przyjaźnią się od lat 90., gdy obaj muzycy pracowali nad wspólnymi nagraniami studyjnymi. W styczniu 2005 roku Jordan miał wziąć udział u boku Johna Mayera i Willi Weeksa w koncercie charytatywnym Tsunami Concert of Hope na rzecz ofiar tsunami. Ponieważ Weeks nie mógł wystąpić, Jordan od razu zaproponował jako alternatywę Pino Palladino. W trójkę zagrali po raz pierwszy utwór „Bold as Love” Hendrixa. Po koncercie Mayer, Jordan i Palladino doszli do wniosku, że fantastycznie ze sobą harmonizują i od razu zaplanowali wspólne tournée i wydanie CD.
Instrumenty[edytuj | edytuj kod]
Początkowo używał Palladino basu bezprogowego firmy MusicMan. W ostatnich latach grał na Fender Precision Bass 61 Fiesta Red. Poza tym gra na Fender P-Bass 63, czarnym Fender Jaguar Bass (na tournée The Who), białym Moon Larry Graham Signature J-style Bass, Lakland Joe Osborn Signature J-style bass, nastrojonym na C#F#BE i 82 Squier Jazz Bass.
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
|
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fender Pino Palladino Signature Precision Bass. www.fendercustomshop.com. [dostęp 2016-08-19]. (ang.).
- ↑ Chris Jisi: Bass Player Presents The Fretless Bass. Hal Leonard Corporation, 2008, s. 21. ISBN 978-1-61713-377-0.