Pikrotoksyna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pikrotoksyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C30H34O13

Masa molowa

602,58 g/mol

Wygląd

bezbarwne kryształy w formie igieł

Identyfikacja
Numer CAS

124-87-8

PubChem

31304

DrugBank

DB00466

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Pikrotoksynaorganiczny związek chemiczny występujący w nasionach azjatyckich pnączy Anamirta cocculus, wykazujący silne działanie toksyczne.

Tworzy bezbarwne kryształy w formie igieł o temperaturze topnienia 203,5 °C, dobrze rozpuszczalne w etanolu i gorącej wodzie. Działanie toksyczne objawia się uczuciem palenia w jamie ustnej, rozszerzeniem źrenic, ślinotokiem, wymiotami, pragnieniem, zawrotami głowy, uczuciem lęku, osłabieniem i śpiączką. LD50 dla szczurów wynosi 33,3 μg/kg[2].

Jest niekompetytywnym antagonistą receptora GABA typu A (bloker kanału chlorkowego)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Picrotoxin, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00466 (ang.).
  2. Jerzy Mazur, Pikrotoksyna, [w:] 1000 słów o chemii i broni chemicznej, Zygfryd Witkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 197, ISBN 83-11-07396-1, OCLC 19360683.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać J.M. Rho, S.D. Donevan, M.A. Rogawski. Direct activation of GABAA receptors by barbiturates in cultured rat hippocampal neurons. „The Journal of Physiology”. 497 (Pt 2), s. 509–522, 1996. DOI: 10.1113/jphysiol.1996.sp021784. PMID: 8961191. PMCID: PMC1161000.