Pierre-Marie-René Waldeck-Rousseau – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pierre-Marie-René Waldeck-Rousseau

Pierre-Marie-René Ernest Waldeck-Rousseau (ur. 2 grudnia 1846 w Nantes, zm. 10 sierpnia 1904 w Corbeil-Essonnes) – polityk francuski.

W latach 1879-1899 był deputowanym z ramienia Unii Republikańskiej. W latach 1881-1882 i 1883-1885 sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych. Jako z zawodu adwokat, bronił Ferdinanda de Lessepsa w związku z aferą Kanału Panamskiego. Od 1894 roku był senatorem, a w latach 1899-1902 - premierem koalicyjnego rządu "obrony republiki", a także ministrem spraw wewnętrznych. Przyczynił się do ułaskawienia Alfreda Dreyfusa. W 1901 roku doprowadził do uzależnienia zakonów od ich legalizacji przez aparat państwowy.