Piegżówka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Piegżówka przy moście w Rudniku | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Potok 3 rzędu | |
Długość | 8,15 km |
Powierzchnia zlewni | 12,55 km² |
Ujście | |
Recypient | Harbutówka |
Miejsce | na północ od Sułkowic |
Wysokość | ok. 260 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Polski |
Piegżówka (Rudnik[2], Rudnicki[3]) – potok, prawy dopływ Harbutówki[4] o długości 8,15 km[5] i powierzchni zlewni 12,55 km²[3].
Piegżówka ma źródło na wysokości 430 m na północnych stokach Pasma Barnasiówki w obrębie miejscowości Rudnik. Spływa początkowo ze stoków Pasma Barnasiówki w północnym kierunku, a następnie w zachodnim, dnem doliny między Pasmem Barnasiówki a Pasmem Bukowca (obydwa znajdują się na Pogórzu Wielickim). Przepływa przez Rudnik, a następnie Sułkowice, gdzie zmienia kierunek na północno-zachodni i uchodzi do Harbutówki na wysokości około 260 m[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Piegżówka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-10-01].
- ↑ Piegżówka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 14 – 15 marca 2005 [dostęp 2017-10-01] .
- ↑ a b Piegżówka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-10-01].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 206, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Piegżówka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-10-01].