French
DeutschPięciostawiańska Przełączka – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Pięciostawiańska Przełączka wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′57″N 20°12′12″E/49,199167 20,203333 | |
Pięciostawiańska Przełączka (słow. Veterná štrbina, niem. Hintere Fünfseenscharte, węg. Hátsó-Öt-tavi-csorba[1]) – przełączka znajdująca się w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w długiej grani bocznej, którą na południowy wschód wysyła Wyżni Barani Zwornik. Oddziela ona Juhaską Turnię od Pięciostawiańskiej Turni. Podobnie jak w przypadku innych okolicznych obiektów, na jej siodło nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie z Pośredniego Spiskiego Kotła w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich[2].
Polskie i zagraniczne nazewnictwo Pięciostawiańskiej Przełączki pochodzi od sąsiadującej Pięciostawiańskiej Turni[1].
Pierwsze wejścia:
- Károly Jordán i Gyula Dőri, 18 lipca 1901 r. – letnie,
- Radovan Kuchař i Jiří Šimon, 26 lub 27 grudnia 1953 r. – zimowe[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 106.
