Phil Hankinson – Wikipedia, wolna encyklopedia
#20 | ||||||||||
silny skrzydłowy | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1951 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 19 listopada 1996 | |||||||||
Wzrost | 203 cm | |||||||||
Masa ciała | 88 kg | |||||||||
Kariera | ||||||||||
Aktywność | 1973–1975 | |||||||||
Szkoła średnia | Great Neck (Great Neck, Nowy Jork) | |||||||||
College | Penn (1970–1973) | |||||||||
Draft | 1973, numer: 35 | |||||||||
|
Phil Hankinson (ur. 26 lipca 1951 w Auguście, zm. 19 listopada 1996 w Shelby) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji silnego skrzydłowego, mistrz NBA z 1974[1].
W listopadzie 1996 został znaleziony martwy w swoim samochodzie w Kentucky, oficjalnie popełnił samobójstwo. Jego ojciec twierdził, że borykał się z depresją od czasu kontuzji, która zakończyła jego karierę.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- NCAA
- Uczestnik rozgrywek:
- Mistrz sezonu zasadniczego Ivy League (1971–1973)
- MVP zespołu Penn Quakers (1973)
- NBA
- Mistrz NBA (1974)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2018-03-05]. (ang.).