Petras Klimas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Petras Klimas (ur. 23 lutego 1891, zm. 16 stycznia 1969) – litewski historyk, dyplomata, jeden z sygnatariuszy Aktu Niepodległości Litwy z 1918 roku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo na Uniwersytecie Moskiewskim. Po ukończeniu uczelni wrócił na Litwę, gdzie pracował w pomocy społecznej. W 1917 roku wybrano go do Taryby. Został jednym z dwudziestu sygnatariuszy Aktu Niepodległości Litwy z 1918 roku.

Po uzyskaniu niezależności przez młode państwo litewskie wysłano go na placówkę dyplomatyczną do Francji, Belgii, Hiszpanii, Portugalii i Luksemburga. Oprócz działalności dyplomatycznej zajmował się pisaniem książek historycznych, wydał m.in. „Russich Litauen”, „Der Werdegang des litauischen Staates”, „Lietuvos žemės valdymo istorija”.

Aneksja Litwy przez Związek Radziecki w 1940 roku zastała go na placówce dyplomatycznej w Paryżu. W latach 1942-1943 był więziony przez nazistów w obozie koncentracyjnym. W 1944 roku udało mu się przedostać na Litwę, jednak został aresztowany przez NKWD i wysłany do łagru, gdzie spędził 10 lat.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• „Klimas, Petras”. Encyclopedia Lituanica III: 142-143. (1970-1978). Ed. Simas Sužiedėlis. Boston, Massachusetts: Juozas Kapočius. LCC 74-114275.