Peter Elliott (lekkoatleta) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Peter Elliott
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 października 1962
Rawmarsh

Wzrost

181 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
srebro Seul 1988 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
Mistrzostwa świata
srebro Rzym 1987 bieg na 800 m
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Budapeszt 1983 bieg na 800 m
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Auckland 1990 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
srebro Edynburg 1986 lekkoatletyka
(bieg na 800 m)

Peter Elliott (ur. 9 października 1962 w Rawmarsh w hrabstwie South Yorkshire[1]) – angielski lekkoatleta średniodystansowiec, wicemistrz olimpijski z 1988 i wicemistrz świata.

Kariera Elliotta przypadła na okres lat 80., kiedy w Wielkiej Brytanii startowali tacy biegacze średniodystansowi, jak Sebastian Coe, Steve Ovett, Steve Cram czy Tom McKean. Dlatego Elliott nie zawsze mógł występować w zawodach najwyższej rangi.

Elliott zajął 4. miejsce w biegu na 800 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1981 w Utrechcie[2]. 30 sierpnia 1982 w Londynie ustanowił wraz z kolegami (Garry Cook, Steve Cram i Sebastian Coe) rekord świata w sztafecie 4 × 800 metrów wynikiem 7:03,89, który przetrwał do 2006 i jest aktualnym (styczeń 2021) rekordem Europy[3]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie zdobył srebrny medal w biegu na 800 metrów za Hiszpanem Colománem Trabado. Zajął 3. miejsce na tym dystansie w finale A Pucharu Europy w 1983 w Londynie[4]. Na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach był czwarty na 800 metrów[5].

Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles Elliott startował w biegu na 800 metrów, ponieważ selekcjonerzy reprezentacji brytyjskiej zdecydowali, że w biegu na 1500 metrów wystąpią Coe, Cram i Ovett. Awansował do półfinału, lecz w nim nie wystąpił wskutek kontuzji[1]. Startując w reprezentacji Anglii zdobył brązowy medal na 800 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu[6].

Zdobył srebrny medal w biegu na 800 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie, przegrywając jedynie z Billym Konchellahem z Kenii[7].

Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seuli Elliott zdobył srebrny medal w biegu na 1500 metrów (za Kenijczykiem Peterem Rono), a w finale biegu na 800 metrów zajął 4. miejsce[1]. 24 lutego 1990 w Sewilli ustanowił halowy rekord świata na 1500 m wynikiem 3:34,20[8]. Zwyciężył w biegu na 1500 m na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 w Auckland[6]. Na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie zajął 4. miejsce na tym dystansie[9]. Zwyciężył na 1500 m w finale A Pucharu Europy w 1991 we Frankfurcie nad Menem[4]. W 1992 zakończył karierę lekkoatletyczną.

Elliott był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 800 m w 1982 i 1987 oraz wicemistrzem w 1983 i 1986; na 1500 m zwyciężył w 1984 i 1988[10].

Rekordy życiowe Elliotta:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 800 metrów 30 maja 1990, Sewilla 1:42,97
bieg na 800 metrów (hala) 12 marca 1983, Cosford 1:46,71
bieg na 1000 metrów 17 stycznia 1990, Hamilton 2:16,30
bieg na 1500 metrów 16 września 1990, Sheffield 3:32,69
bieg na 1500 metrów (hala) 27 lutego 1990, Sewilla 3:34,20
bieg na milę 2 lipca 1988, Oslo 3:49,20
bieg na milę (hala) 9 lutego 1990, East Rutherford 3:52,02
bieg na 2000 metrów 15 września 1987, Lozanna 4:52,82

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Peter Elliott [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-17] (ang.).
  2. European Junior Championships 1981 [online], wjah.co.uk [dostęp 2016-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. Records: 4 × 800 Metres Relay [online], IAAF [dostęp 2014-07-09] (ang.).
  4. a b European Cup A Final and Superleague (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-15] (ang.).
  5. 800 Metres Result. 1st IAAF World Championships in Athletics [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-04] (ang.).
  6. a b Commonwealth Games Medallists – Athletics (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-15] (ang.).
  7. 800 Metres Result. 2nd IAAF World Championships in Athletics [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-04].
  8. IAAF Sopot 2014 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 293 [dostęp 2014-07-09] (ang.).
  9. Mirko Jalava red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 196.
  10. AAA Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-15] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]