Pete Burns – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pete Burns
Ilustracja
Pete Burns (1980)
Imię i nazwisko

Peter Jozzeppi Burns

Pseudonim

Pete

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1959
Bebington

Data i miejsce śmierci

23 października 2016
Londyn

Przyczyna śmierci

nagłe zatrzymanie krążenia

Gatunki

synth pop, nowa fala, disco

Zawód

wokalista, autor tekstów

Aktywność

1979-2016

Wydawnictwo

Epic Records

Zespoły
Dead or Alive

Pete Burns, właśc. Peter Jozzeppi Burns[1][2] (ur. 5 sierpnia 1959[3] w Bebington[4], zm. 23 października 2016 w Londynie[4]) – brytyjski piosenkarz i autor tekstów piosenek, wokalista i frontman popularnej w latach osiemdziesiątych grupy synth popowej Dead or Alive, najbardziej znanej z przeboju „You Spin Me Round (Like a Record)”[5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Bebington, jako syn Evy Burns, pochodzącej z Heidelbergu Żydówki zmarłej na raka, i Francisa Burnsa, Anglika. W wieku dwunastu lat czuł potrzebę bycia odmiennym i zaczął eksperymentować ze swoimi włosami i wyglądem. Stał się obiektem drwin nauczycieli i kolegów, aż w końcu opuścił szkołę w wieku szesnastu lat. Był na krótko członkiem zespołu The Mystery Girls, a następnie w latach 1974–79 liderem punkowej grupy Nightmares in Wax[6] grającej proto-rock gotycki, która wydała singiel „Black Leather” i minialbum „Birth Of A Nation”. Kiedy starał się o pracę w salonie fryzjerskim, poznał tam nastoletnią fryzjerkę Lynne Corlett[7], która cztery lata później w dniu 8 sierpnia 1980 została jego żoną.

Pracował dorywczo, w wieku osiemnastu lat zatrudnił się w sklepie Probe Records przy Button Street w centrum Liverpoolu i uczęszczał na spotkania muzyczne. W 1980 został wokalistą zespołu pop/disco Dead or Alive[8]. Pierwsze cztery single („I'm Falling” (1980), „Number Eleven” (1981), „It's Been Hours Now” (1982) i „The Stranger” (1982) przeszły bez echa. Utwór „Misty Circles” (1983) trafił na czwarte miejsce listy najlepiej sprzedających się singli disco w USA[9]. W 1984 ukazał się debiutancki album pt. „Sophisticated Boom Boom”. Rok później druga płyta pt. „Youthquake” zdobyła status złotej w Wielkiej Brytanii i USA, a promujący ją przebój „You Spin Me Round (Like A Record)” stał się numerem jeden na Top 10 w Wielkiej Brytanii. Utwór „Brand New Lover”, pochodzący z trzeciego albumu „Mad, Bad and Dangerous To Know” znalazł się na miejscu pierwszym na Top 10 w USA, a kolejne dwie wydane płyty „Rip It Up” (1987) i „Nude” (1988) zyskały status złotej płyty w Japonii.

Podobnie jak brytyjski wokalista zespołu Culture ClubBoy George i aktor Alexis Arquette, Pete Burns określił swoją osobowość jako androgyniczną. W roku 2000 oddał się zabiegowi chirurgii plastycznej, w swoje usta miał wstrzykiwany poliakrylamid, przeszedł kosmetyczny zabieg chirurgiczny policzka i nosa[10]. W roku 2006 przyznał jednak, że zabieg na usta został fatalnie przeprowadzony, przez co Burns miesiącami walczył z depresją i myślami samobójczymi, musiał się poddać także operacji rekonstrukcji twarzy[11].

W maju 2006 została wydana jego autobiografia Freak Unique (Unikalny dziwoląg), w której pisze o swoim życiu i ujawnia, że w młodym wieku został zgwałcony przez człowieka, który nigdy nie był ścigany, a także o jego trwałej depresji i próbach samobójczych. Wystąpił wraz z Dennisem Rodmanem w brytyjskiej edycji reality show Celebrity Big Brother (2006). Po zakończeniu programu do sklepów trafiła reedycja najpopularniejszego singla Dead or Alive „You Spin Me Round (Like a Record)”.

Burns i jego żona, Lynne Corlett, rozwiedli się w 2006 roku po ponad dwudziestu pięciu latach małżeństwa[12], mimo to pozostali bardzo bliskimi przyjaciółmi. W dniu 6 lipca 2007 Burns zawarł związek cywilny z fotografem Michaelem Simpsonem. Rozeszli się jednak 2 lata później, w 2008 roku, a Burns stwierdził, że małżeństwa homoseksualne nie działają jak trzeba, i że lepiej być w związku małżeńskim z kobietą[13].

Zmarł 23 października 2016 w Londynie w wyniku nagłego zatrzymania krążenia[14]. Miał 57 lat[15].

Dyskografia z Dead or Alive[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

  • 1984: Sophisticated Boom Boom
  • 1985: Youthquake
  • 1986: Mad, Bad, and Dangerous to Know
  • 1987: Rip It Up
  • 1988: Nude
  • 1989: Nude Remade Remodelled (nowa edycja)
  • 1990: Fan the Flame (tylko w Japonii)
  • 1995: Nukleopatra
  • 2000: Fragile (tylko w Japonii)
  • 2001: Unbreakable
  • 2003: Evolution: The Hits

Single[edytuj | edytuj kod]

  • 1980: „I'm Falling”
  • 1981: „Number Eleven”
  • 1982: „It's Been Hours Now"
  • 1982: „The Stranger”
  • 1983: „Misty Circles”
  • 1983: „What I Want”
  • 1984: „I'd Do Anything”
  • 1984: „That's the Way (I Like It)”
  • 1984: „What I Want” (reedycja)
  • 1984: „You Spin Me Round
  • 1985: „Lover Come Back to Me”
  • 1985: „In Too Deep”
  • 1985: „My Heart Goes Bang (Get Me to the Doctor)”
  • 1986: „Brand New Lover”
  • 1987: „Something in My House”
  • 1987: „Hooked on Love”
  • 1987: „I'll Save You All My Kisses”
  • 1988: „Turn Around and Count 2 Ten”
  • 1989: „Come Home with Me Baby”
  • 1989: „Baby Don't Say Goodbye”
  • 1991: „Your Sweetness (Is Your Weakness)”
  • 1991: „Gone 2 Long”
  • 1991: „Unhappy Birthday” / „Total Stranger”
  • 1994: „Rebel Rebel” („International Chrysis”)
  • 1996: „You Spin Me Round (Like a Record)” ('96 remix)
  • 1996: „Sex Drive”
  • 2001: „Hit and Run Lover”
  • 2003: „You Spin Me Round 2003”
  • 2006: „You Spin Me Round (Like a Record)” (reedycja)

Dyskografia solowa[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

  • 2004: „Jack and Jill Party”
  • 2010: „Never Marry an Icon”
  • 2014: „Glam with Pete Burns: Sex Drive 2014 Remixes”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Personalidade: Pete Burns (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2019-11-29]. (port.).
  2. Adam Sweeting (2016-10-25): Pete Burns obituary. „The Guardian”. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-27)]. (ang.).
  3. Pete Burns Net Worth. TheRichest. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-03)]. (ang.).
  4. a b Daniel E. Slotnik (2016-10-27): Pete Burns, Frontman for the Band Dead or Alive, Dies at 57. „The New York Times”. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-27)]. (ang.).
  5. Wokalista Dead or Alive Pete Burns nie żyje!. „Polish Express”. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-29)]. (pol.).
  6. Pete Burns. Urban Dictionary. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-29)]. (ang.).
  7. The changing face of Pete Burns. Now. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-29)]. (ang.).
  8. Lisa Respers (2016-10-24): Pete Burns, Dead or Alive singer, dies at 57. CNN. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-29)]. (ang.).
  9. Simon Price (2016-10-25): Pete Burns – 10 of the Best. „The Guardian”. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-29)]. (ang.).
  10. Zoe Shenton (2016-10-25): One of the last pictures of Pete Burns shows shocking changes that left him like 'Frankenstein' before his death. „Daily Mirror”. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-05)]. (ang.).
  11. To naprawdę Pete Burns. Interia.pl. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-03)]. (pol.).
  12. Pete Burns – Who's Dated Who?. FamousFix. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-03)]. (ang.).
  13. Jamer Tapper (2008-05-03): «Gay marriage does not work – men are just too predatory, says Pete Burns». „Daily Mail”. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-03)]. (ang.).
  14. Pete Burns Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-11-29]. (ang.).
  15. Pete Burns nie żyje. Miał 57 lat. TVN24.pl. [dostęp 2019-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-25)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]