Perry McGillivray – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1893 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 27 lipca 1944 | ||||||||||||
Wzrost | 170 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Perry McGillivray (ur. 5 sierpnia 1893 w Chicago, zm. 27 lipca 1944 w Maywood[1]), amerykański pływak i piłkarz wodny. Dwukrotny medalista olimpijski.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Startował na dwóch igrzyskach przedzielonych pierwszą wojną światową (IO 12, IO 20) i na obu zdobywał medale w sztafecie kraulowej 4 × 200 m. W 1912 roku Amerykanie zajęli drugie miejsce. Osiem lat później zostali mistrzami olimpijskimi w tej konkurencji. Oprócz McGillivraya w sztafecie płynęli wtedy Norman Ross, Pua Kealoha i Duke Kahanamoku. McGillivray był wielokrotnym mistrzem Stanów Zjednoczonych i rekordzistą świata. Tytuły mistrza USA zdobywał również w piłce wodnej. Na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii brał udział w turnieju piłki wodnej, a podczas igrzysk w 1928 roku był trenerem reprezentacji.
W 1981 został przyjęty do International Swimming Hall of Fame.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ sports-reference.com. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)].