Perpetua – Wikipedia, wolna encyklopedia

Perpetua
Płeć

żeńskie

Imieniny

7 marca

Znaczenie
Języki

łacina

Słowo

łac. perpetuus, r.ż. perpetua

Znaczenie

„nieprzerwana, ciągła”

Alternatywne nazwy
Odpowiednik dla płci przeciwnej

Perpet

Perpetuaimię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od przymiotnika łac. perpetuus oznaczającego „nieprzerwany, ciągły”[1]. W Polsce imię to jest notowane co najmniej od 1621 roku[2], jednakże poza kręgami zakonnymi nie występuje[3].

Męskim odpowiednikiem jest Perpet (łac. Perpetuus).

Perpetua imieniny obchodzi:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 4, Kraków: WAM, 2000, ISBN 83-7097-671-9, OCLC 830259526.
  2. Teki Dworzaczka, Księgi grodzkie i ziemskie, Poznań > Rezygnacje > XVII wiek > Część 1, 8344 (Nr. 1412)
  3. Perpetua [online], deon.pl [dostęp 2024-03-08].
  4. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 2, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-374-4, OCLC 830087504.
  5. Katolsk.no