Peng Zhen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Peng Zhen
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 października 1902
?

Data śmierci

26 kwietnia 1997

Przewodniczący Stałego Komitetu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych
Okres

od 18 czerwca 1983
do 27 kwietnia 1988

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Chin

Poprzednik

Ye Jianying

Następca

Wan Li

I sekretarz Centralnej Komisji Spraw Politycznych i Prawnych
Okres

od marca 1980
do maja 1983

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Chin

Następca

Chen Pixian

I sekretarz komitetu pekińskiego Komunistycznej Partii Chin
Okres

od 13 grudnia 1948
do maja 1966

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Chin

Następca

Li Xuefeng

Peng Zhen
Ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

彭真

Pismo tradycyjne

彭真

Hanyu pinyin

Péng Zhēn

Wade-Giles

P’eng Chen

Wymowa (IPA)

[pʰə̌ŋ tʂə́n]

Peng Zhen (ur. 12 października 1902, zm. 26 kwietnia 1997) – chiński polityk komunistyczny.

Od 1923 roku członek Komunistycznej Partii Chin, prowadził działalność podziemną na terytoriach kontrolowanych przez Kuomintang.

Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 roku piastował urząd burmistrza Pekinu i pierwszego sekretarza lokalnej komórki KPCh. Od 1951 roku członek Biura Politycznego Partii.

Jako bliski współpracownik Liu Shaoqi stał się jedną z pierwszych ofiar rewolucji kulturalnej. 18 maja 1966 roku usunięty z Biura Politycznego i stanowiska burmistrza Pekinu. Przez kilka lat więziony.

Zrehabilitowany w 1979 roku ponownie wszedł w skład Biura Politycznego KPCh. Został także wiceprzewodniczącym Stałego Komitetu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych, a w latach 1983-1988 był jego przewodniczącym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.