Pedro Anselmo Ruíz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pedro Anselmo Ruíz
Ilustracja
Pedro Anselmo Ruíz
Pełne imię i nazwisko

Pedro Anselmo Ruíz La Rosa

Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1947
Huaral

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966 Oscar Berckemeyer
1967–1973 Defensor Lima
1973 Juan Aurich Chiclayo
1974–1982 Unión Huaral
1983–1984 Club Sporting Cristal
1985–1988 Unión Huaral
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1975–1979  Peru 7 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Pedro Anselmo Ruíz La Rosa (6 lipca 1947) - piłkarz peruwiański noszący przydomek Pedrito, pomocnik. Młodszy brat znakomitego napastnika klubu Universitario Lima Daniela Ruíza znanego jako El Chino.

Urodzony w Huaral Ruíz karierę piłkarską rozpoczął w 1966 roku w klubie Oscar Berckemeyer. W 1967 roku został graczem klubu Defensor Lima, z którym w 1973 roku zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Peru. W tym samym 1973 roku przeszedł do klubu Juan Aurich Chiclayo, a w 1974 roku został piłkarzem klubu Unión Huaral, z którym w 1974 roku zdobył wicemistrzostwo Peru.

Razem z klubem Unión Huaral wziął udział w turnieju Copa Libertadores 1975, gdzie jego drużyna kierowana przez Diego Agurto odpadła w fazie grupowej. Ruíz zdobył w turnieju jedną bramkę w wyjazdowym meczu z klubem CA Peñarol.

Jako gracz klubu Unión Huaral był w składzie reprezentacji podczas turnieju Copa América 1975, gdzie Peru zdobyło tytuł mistrza Ameryki Południowej. Ruíz zagrał w dwóch meczach na własnym boisku - półfinałowym z Brazylią (zmienił Juana Carlosa Oblitasa) i finałowym z Kolumbią (wszedł za Gerónimo Barbadillo).

W 1976 roku razem z klubem Unión Huaral zdobył swój drugi w karierze tytuł mistrza Peru. Udział w turnieju Copa Libertadores 1977 ponownie zakończył się na fazie grupowej. Ruíz zdobył w turnieju jedną bramkę w meczu na własnym boisku z wenezuelskim klubem Estudiantes Mérida.

W 1983 roku Ruíz został graczem klubu Club Sporting Cristal i w tym samym roku zdobył ze swym klubem tytuł mistrza Peru. Dzięki temu sukcesowi wystartował w turnieju Copa Libertadores 1984, gdzie Sporting Cristal odpadł w fazie grupowej, a Ruíz zdobył jedną bramkę w meczu z FBC Melgar. W 1985 znów grał w Unión Huaral, gdzie w 1988 roku zakończył karierę.

Od 22 czerwca 1975 do 18 lipca 1979 Ruíz rozegrał w reprezentacji narodowej 7 meczów i nie zdobył w nich żadnej bramki[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]