Pazur Łagodziciela – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pazur Łagodziciela
The Claw of the Conciliator
Autor

Gene Wolfe

Typ utworu

fantastyka naukowa, high fantasy

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

USA

Język

angielski

Data wydania

1981

Wydawca

Simon & Schuster

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1994

Wydawca

Iskry

Przekład

Arkadiusz Nakoniecznik

poprzednia
Cień kata
następna
Miecz liktora

Pazur Łagodziciela (ang. The Claw of the Conciliator) – powieść science fantasy autorstwa Gene’a Wolfe’a, druga część cyklu Księga Nowego Słońca. Otrzymała nagrodę Nebula (1981) i Nagrodę Locusa (1982), oraz została nominowana do nagród Hugo i World Fantasy w 1982 roku[1][2].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Kontynuacja wydarzeń opisanych w tomie Cień kata. Wygnaniec z konfraterni katów, Severian, podróżuje do Thraxu, miejsca swego zesłania. Po drodze musi pokonać wielu wrogów i sprostać czyhającym na niego niebezpieczeństwom. Stale jest prześladowany przez mroczne wspomnienia i wizje. Po przebyciu części drogi zawraca, aby zwrócić skradziony przypadkowo klejnot, Pazur Łagodziciela. Klejnot okazuje swą magiczną moc podczas potyczki Severiana z dziwnymi istotami.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1981 Award Winners & Nominees. worldswithoutend.com. [dostęp 2022-08-22]. (ang.).
  2. 1982 Award Winners & Nominees. worldswithoutend.com. [dostęp 2022-08-22]. (ang.).