Paweł Molgo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł Molgo (ur. 1 maja 1961 w Warszawie) – polski przedsiębiorca i kierowca rajdowy, wielokrotny medalista Rajdowych Mistrzostw Polski Samochodów Terenowych, uczestnik rajdów terenowych i klasycznych w Polsce i na świecie, kolekcjoner samochodów zabytkowych, gospodarz Polskiego Konkursu Elegancji, unikalnego wydarzenia nawiązującego do przedwojennej tradycji, które co roku od 2020 r. organizowane jest w ogrodach Pałacu Rozalin^[1]. Dwukrotnie wygrywał klasyfikację generalną RMPST (2014^[2], 2015^[3])^[4], zdobywał tytuł mistrza Polski grupy T1 (2014, 2015). W roku 2011 został mistrzem Polski oraz wicemistrzem Europy Centralnej (FIA CEZ) w grupie aut seryjnych (T2)^[5]. W grupie T2 zwyciężył maraton Africa Eco Race 2015^[6] i zajął 2. miejsce w rajdzie OiLibya Rally of Morocco 2013^[7]. Dwukrotnie brał udział w maratonie Silk Way Rally (2012^[8], 2016^[9]), stanął również na starcie pierwszej edycji Turkmen Desert Race (2017)^[10]. Sześciokrotnie uczestniczył w Rallye Monte Carlo Historique (2013^[11], 2014^[12], 2015^[13], 2016^[14], 2017^[15], 2023^[16]), a dwukrotnie w afrykańskim maratonie terenowym East Africa Safari Classic Rally (2015^[17], 2017^[18]). Wywalczył 10. lokatę w debiutanckim starcie w Maroc Historic Rally 2022^[19], by rok później uplasować się na miejscu 6^[20]. Zespół NAC Rally Team, którego jest założycielem i liderem, pięciokrotnie zdobywał tytuł najlepszej drużyny sponsorskiej Rajdowych Mistrzostw Polski Samochodów Terenowych (2011^[21], 2020^[22], 2021^[23], 2022^[24], 2023^[25]).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W rajdach samochodowych zadebiutował na początku lat 80. XX wieku^[26]. W zawodach o randze KJS rywalizował Maluchem, a później Zastawą. Po przerwie na założenie rodziny i rozwój firmy w roku 2010 powrócił do motosportu, decydując się na starty w rajdach terenowych. Z pilotem Wojciechem Krupą rywalizował w zawodach przeprawowych i cross-country, zajmując m.in. 2. miejsce w cyklu Poland Trophy.

Starty w Rajdowych Mistrzostwach Polski Samochodów Terenowych

W roku 2010 założył zespół NAC Rally Team i rozpoczął występy w Rajdowych Mistrzostwach Polski Samochodów Terenowych za kierownicą Mitsubishi Pajero T2 zbudowanego w serwisie Rally4x4.pl Piotra Domownika. W sezonie 2011 zdobył tytuł mistrza Polski grupy T2^[27] i wicemistrza Europy Centralnej, a jego zespół NAC Rally Team wygrał klasyfikację sponsorską. Za namową swych przyjaciół – Marka Dąbrowskiego i Jacka Czachora z zespołu Orlen Team w roku 2014 przesiadł się do zbudowanego w belgijskiej stajni Overdrive Nissana Navary T1^[28], którego rok później zamienił na Toyotę Hilux T1^[29]. Dwa sezony występów w grupie aut prototypowych przypieczętował w parze z Januszem Jandrowiczem dwoma tytułami mistrza Polski i Czech (2014 i 2015), a jednocześnie podwójnym tytułem mistrzowskim w klasyfikacji zespołowej dla NAC Rally Team. W sezonie 2016 zdecydował się nie bronić tytułu mistrzowskiego i wystartował tylko w jednej rundzie RMPST (Baja Drawsko), którą wygrał w grupie aut seryjnych^[30].

W kolejnym roku swój udział w RMPST ograniczył (ze względu na czasochłonne przygotowania dla Historycznego Rajdu Safari) tylko do rajdu Baja Inter Cars^[31], w którym wystartował za kierownicą Toyoty Hilux T1 w duecie z Rafał Martonem, zajmując na mecie 4. lokatę. W sezonie 2018 w ramach treningów do Turkmen Desert Race uczestniczył w dwóch rundach RMPST: rajdzie Columna Medica Rajd Safari, w którym zajął 4. miejsce^[32], oraz 38. edycji rajdu Polskie Safari, której nie ukończył w wyniku awarii pomp paliwa^[33].

Po przesiadce dokonanej na początku 2019 roku z Toyoty Hilux T1 do Forda F-150 EVO^[34] rozpoczął występy w Mistrzostwach FIA CEZ w rajdach terenowych oraz nowym sezonie Rajdowych Mistrzostw Polski Samochodów Terenowych. W inauguracyjnych rundach obu cykli – rozegranych na Węgrzech zawodach Adrenalin Kupa^[35] i polskim rajdzie Baja Drawsko^[36] – zajął 3. lokatę.

Kolejnej rundy z cyklu Mistrzostw FIA CEZ – rajdu Riverside Baja – nie ukończył w wyniku uszkodzenia układu dolotowego^[37], jednak niepowodzenie to powetował sobie na następnych zawodach zaliczanych do RMPST: Rajdzie Terenowym Geotermia Lądek-Zdrój, na którym wywalczył 2. miejsce^[38], oraz w rozegranym w Przasnyszu rajdzie Polskie Safari, który zwyciężył^[39]. Sukcesu tego nie udało mu się jednak powtórzyć na rajdzie Orlen Baja Poland zaliczanym także do cyklu Pucharu Świata FIA, którego nie ukończył z powodu serii awarii^[40]. Na kolejnej rundzie RMPST – zawodach Baja Szczecinek – znów zaliczał się do ścisłej czołówki rywalizujących załóg i ostatecznie musiał uznać wyższość jedynie Mirka Zaplatela pewnie zmierzającego po tytuł mistrzowski^[41]. Na finałowej rundzie RMPST 2019 – zawodach Baja Europe 2019 – pod nieobecność Zapletala załoga NAC Rally Team zajęła 2. lokatę w klasyfikacji generalnej i wygrała w klasie samochodów^[42]. W skróconym z powodu pandemii koronawirusa sezonie 2020 Paweł Molgo wziął udział w kilku rundach zaliczanych do cyklu RMPST, zajmując w duecie z Maciejem Martonem m.in. 3. lokatę w rajdzie Baja Szczecinek^[43]. Bardzo dobre wyniki grupy załóg, którym przewodził, występujących pod wspólnym szyldem NAC Rally Team, doprowadził je do czterech z rzędu zwycięstw w klasyfikacji sponsorskiej Rajdowych Mistrzostw Polski Samochodów Terenowych 2020, 2021, 2022 i 2023^{[44][23][24][45]}.

Starty w rajdach cross-country

Równolegle z występami w RMPST i FIA CEZ brał udział w pustynnych maratonach dla samochodów terenowych. Swój debiut na afrykańskim kontynencie zaliczył w rajdzie RMF Morocco Challenge 2010, w którym prowadząc auto na zmianę z Piotrem Domownikiem, zajął 2. miejsce^[46]. W kolejnej edycji zawodów wygrał klasę ciężarową, tworząc załogę z Piotrem Domownikiem i Beatą Sadowską^[47].

W roku 2012 w duecie z Ernestem Góreckim uczestniczył za kierownicą Mitsubishi Pajero T2 w rosyjskim Silk Way Rally, w którym finiszował na 28. miejscu w klasyfikacji generalnej^[48]. W rajdzie OiLibya Rally of Morocco 2012 uplasował się na 37. pozycji i zarazem 7. w grupie T2^[49].

W sezonie 2013 postanowił zamienić wysłużone Pajero na nową Toyotę Land Cruiser T2^[50]. Premierowy występ na Rajdzie Maroka 2013 w nowym aucie przyniósł mu sukces w postaci 2. miejsca wywalczonego w grupie aut seryjnych^[51].

W roku 2015 zwyciężył w klasie aut seryjnych dwutygodniowy maraton Africa Eco Race rozgrywany na „klasycznej” trasie rajdu Dakar: z Francji przez Maroko, Mauretanię do Senegalu^[52]. W sezonie 2016 ukończył Silk Way Rally z Moskwy do Pekinu^[53]. W Balkan Rallye 2016 w duecie z Januszem Jandrowiczem prowadząc Hiluxa T1, wygrał trzy etapy i był bliski zajęcia miejsca na podium, jednak szansę na sukces przekreśliła kontrowersyjna kara czasowa^[54]. W parze z Rafałem Martonem wziął udział w pierwszej edycji maratonu Turkmen Desert Race powołanego do życia przez Jeana-Louisa Schlessera, którego nie ukończył z powodu awarii silnika na drugim etapie^[55].

W sezonie 2020 w parze z Maciejem Martonem wygrał 2. edycję rajdu 4V Rally Raid rozegranego w Rumunii^[56]. Rok później w rajdzie Baja Espana Aragon zajął 20. miejsce^[57]. W węgierskich zawodach Raid of The Champions 2022 wywalczył 2. lokatę.

Starty w rajdach klasycznych

W roku 2011 rozpoczął występy w zawodach aut klasycznych. Za kierownicą Polskiego Fiata 125p wraz z Januszem Jandrowiczem wielokrotnie stawał na starcie Historycznego Rajdu Polski, Rajdu Barbórki i Rajdu Monte Carlo. W edycji 2016 mimo niefortunnego początku (140. miejsce po pięciu etapach) wywalczył najlepsze w historii miejsce wśród wszystkich Fiatów 125p rywalizujących w Monako, ostatecznie zajmując w klasyfikacji generalnej 20. lokatę^[58]. Rok później na mecie jubileuszowej, 20. edycji rajdu zameldował się na miejscu 26.^[59], w czym nie przeszkodziła mu awaria skrzyni biegów i utrata 2. biegu, odgrywającego kluczową rolę na górskich serpentynach.Jubileuszową, 25. edycję rajdu ukończył na 96. miejscu, do czego przyczyniły się: awaria urządzeń pomiarowych oraz kłopoty techniczne (m.in. pęknięty drążek stabilizatora, urwane wahacze tylnego mostu).

W rajdowym Porsche 911 SC brał udział w wyścigach torowych np. z cyklu Classic Cup, a w Mercedesie 450 SLC (w duecie z Piotrem Domownikiem) rywalizował na trasie East Africa Safari Classic Rally, który w listopadzie 2015 roku rozegrany został na bezdrożach Kenii i Tanzanii^[60]. Dwa lata później powrócił z Piotrem Domownikiem do Afryki tym razem za kierownicą Mercedesa 350 SLC, jednak awaria skrzyni biegów na trzy dni przed końcem maratonu, nie pozwoliła mu dowieźć do mety zajmowanej wtenczas 13. lokaty w klasyfikacji generalnej^[61]. W roku 2022 w swoim debiucie w Historycznym Rajdzie Maroka w parze z Maciejem Martonem zajął 10. miejsce^[19]. Rok później po heroicznej walce uplasował się na miejscu 6^[62].

W sezonie 2023 rozpoczął starty w Historycznych Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski, od początku zajmując czołowe lokaty. W duecie z Rafałem Martonem, za kierownicą Forda Sierry RS Cosworth, już w debiutanckim Rajdzie Małopolskim wywalczył 3. miejsce. Na kolejnej rundzie HRSMP, Rajdzie Rzeszowskim, stanął na najwyższym stopniu podium.

Starty w rajdach[edytuj | edytuj kod]

RAJDY CROSS-COUNTRY

• III ADMIRAL RABAKOZ CUP (6–8 maja 2011) Kapuvar, Węgry
• BAJA CARPATHIA (24–26 czerwca 2011) Stalowa Wola, Polska
• GYULAI VARFURDO CUP (22–24 lipca 2011) Gyula, Węgry
• BAJA POLAND (9–11 września 2011) Szczecin, Polska
• INTERNEX RALLY (30 września – 1 października 2011) Vsetin, Czechy
• BAJA SLOVAKIA (14–16 października 2011) Vysny Slavkow, Słowacja
• ITALIAN BAJA (15–18 marca 2012) Pordenone, Włochy
• XLAVINA IV. RABAKOZ CUP (11–13 maja 2012) Kapuvar, Węgry
• BAJA POLAND (29 sierpnia-1 września 2013) Szczecin, Polska
• BAJA DRAWSKO (4–6 kwietnia 2014) Drawsko Pomorskie, Polska
• BAJA CARPATHIA (1–3 maja 2014) Stalowa Wola, Polska
• BAJA POLAND (28–31 sierpnia 2014) Szczecin, Drawsko Pomorskie, Polska
• INTER CARS MASTER RACE (4–5 października 2014) Nowy Sącz, Polska
• CARMONT BAJA DRAWSKO POMORSKIE – KALISZ POMORSKI (10 – 12 kwietnia 2015) Drawsko Pomorskie, Kalisz Pomorski, Polska
• BAJA CARPATHIA (1–3 maja 2015) Stalowa Wola, Polska
• BAJA CZARNE (12–13 czerwca 2015) Czarne, Polska
• POLSKIE SAFARI (10–11 lipca 2015) Warszawa, Polska
• LOTTO BAJA POLAND (28–30 sierpnia 2015) Szczecin, Drawsko Pomorskie, Polska
• BAJA INTER CARS (23–25 października 2015) Szprotawa, Żagań, Polska
• CARMONT BAJA DRAWSKO (1–2 kwietnia 2016) Drawsko Pomorskie, Polska
• NAC WARSZAWSKIE SAFARI (10–11 czerwca 2017) Warszawa, Polska
• BAJA INTER CARS (20–22 października 2017) Szprotawa, Żagań, Polska^[63]
• COLUMNA MEDICA RAJD SAFARI (25-17 MAJA 2018) Drawsko Pomorskie, Polska^[64]
• POLSKIE SAFARI (4-5 SIERPNIA 2018) Przasnysz, Polska^[65]
• ADRENALIN KUPA (22-24 MARCA 2019) Bugac, Węgry^[66]
• BAJA DRAWSKO (12-13 KWIETNIA 2019) Drawsko Pomorskie, Polska^[67]
• RIVERSIDE BAJA (10-11 MAJA 2019) Magyargencs, Węgry^[68][69]
• GEOTERMIA LĄDEK-ZDRÓJ RAJD TERENOWY (7-8 CZERWCA 2019) Lądek-Zdrój, Polska^[70]
• POLSKIE SAFARI (2-4 SIERPNIA 2019) Przasnysz, Polska^[71]
• ORLEN BAJA POLAND (29 SIERPNIA – 1 WRZEŚNIA 2019) Szczecin, Dobra, Drawsko Pomorskie, Polska^[72]
• BAJA SZCZECINEK (20-22 WRZEŚNIA 2019) Szczecinek, Polska^[73]
• BAJA EUROPE (18–20 października 2019) Żagań, Polska^[74]
• BAJA SZCZECINEK (24–25 lipca 2020) Szczecinek, Polska^[75]
• 4V RALLY RAID (21–22 sierpnia 2020) Dobrogea, Rumunia^[76]
• BAJA ESPANA ARAGON (22–24 lipca 2021) Teruel, Hiszpania^[57]
• Raid of The Champions 2022 (3-5 listopada 2022) Nyirad, Węgry

MARATONY

• RMF MOROCCO CHALLENGE (15–24 października 2010) Maroko
• RMF MOROCCO CHALLENGE (21–30 października 2011) Maroko
• SILK WAY RALLY 2012 (7–13 lipca 2012) Moskwa-Gelendzhik
• OILIBYA RALLY OF MOROCCO (14–20 października 2012) Maroko
• OILIBYA RALLY OF MOROCCO (14 – 19 października 2013) Maroko
• AFRICA ECO RACE (30 grudnia 2014 – 11 stycznia 2015) Maroko-Mauretania-Senegal
• SILK WAY RALLY 2016 (8–24 lipca 2016) Moskwa-Pekin
• BALKAN OFFROAD RALLYE (10 – 17 września 2016) Bułgaria
• TURKMEN DESERT RACE (11 – 15 września 2018) Turkmenistan^[77]

RAJDY KLASYCZNE

• CLASSICAUTO CUP 2011 (30 lipca 2011) Nowe Miasto nad Pilicą
• CLASSICAUTO CUP 2012 (29–30 czerwca 2012) Biała Podlaska
• 1 RAJD POLSKI HISTORYCZNY (6–10 lipca 2012) Kraków
• VERVA STREET RACING (15 września 2012) Warszawa
• CLASSICAUTO CUP 2012 (22 czerwca 2012) Kielce
• 50 RAJD BARBÓRKA 2012 (1 grudnia 2012) Warszawa
• XVI RALLYE MONTE-CARLO HISTORIQUE (25 stycznia – 1 lutego 2013) Monte Carlo
• 51 RAJD BARBÓRKA (7 grudnia 2013) Warszawa
• XVII RALLYE MONTE-CARLO HISTORIQUE (22–29 stycznia 2014) Monte Carlo
• III CLASSICAUTO RAJD MAGURSKI (30–31 maja 2014) Biecz
• XVIII RALLYE MONTE-CARLO HISTORIQUE (28 stycznia – 4 lutego 2015) Monte Carlo
• EAST AFRICAN SAFARI CLASSIC RALLY (19–27 listopada 2015) KENIA, TANZANIA
• XIX RALLYE MONTE-CARLO HISTORIQUE (27 stycznia – 3 lutego 2016) Monte Carlo
• EAST AFRICAN SAFARI CLASSIC RALLY. eastafricansafarirally.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-27)]. (23 listopada -1 grudnia 2017) KENIA, TANZANIA
• XX RALLYE MONTE-CARLO HISTORIQUE (25 stycznia – 1 lutego 2017) Monte Carlo^[78]
• 11. MAROC HISTORIC RALLY (16–21 maja 2022) Maroko
• XXV RALLYE MONTE-CARLO HISTORIQUE (24 stycznia – 1 lutego 2023) Monte Carlo
• 12. MAROC HISTORIC RALLY (8-14 maja 2023) Maroko
• Valvoline Rajd Małopolski (6-8 lipca 2023) Maków Podhalański, Polska
• MARMA 32. Rajd Rzeszowski (10-12 sierpnia 2023) Rzeszów, Polska

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

• II miejsce klasyfikacji generalnej 2010 w Poland Trophy
• II miejsce w klasie advanced w RMF Morocco Challenge 2010
• Mistrzostwo Polski RMPST 2011 w grupie T2,
• Wicemistrzostwo Europy Centralnej 2011 w FIA CEZ
• I miejsce w Pucharze Polski Cross Country 2011
• Mistrzostwo Polski RMPST 2011 w klasyfikacji sponsorskiej
• II miejsce w Rajdzie OiLibya Rally of Morocco 2013
• Mistrzostwo Polski RMPST 2014 w grupie T1
• Mistrzostwo Polski i Czech RMPST 2014 w klasyfikacji generalnej
• I miejsce w grupie T2 w Africa Eco Race 2015
• Mistrzostwo Polski i Czech RMPST 2015 w klasie T1
• Mistrzostwo Polski i Czech RMPST 2015 w klasyfikacji generalnej
• Wicemistrzostwo Polski RMPST 2019 w grupie T1^[79]
• Mistrzostwo Polski RMPST 2020 w klasyfikacji sponsorskiej
• Mistrzostwo Polski RMPST 2021 w klasyfikacji sponsorskiej
• Mistrzostwo Polski RMPST 2022 w klasyfikacji sponsorskiej
• Mistrzostwo Polski RMPST 2023 w klasyfikacji sponsorskiej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]