Paul Hanley – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paul Hanley

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1977 Melbourne
Wzrost	183 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1997
Zakończenie kariery	12 września 2014
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	395 (7 lutego 2000)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	26
Najwyżej w rankingu	5 (6 listopada 2006)
Australian Open	SF (2006, 2007)
Roland Garros	SF (2003)
Wimbledon	SF (2004)
US Open	SF (2006, 2007)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia Igrzyska Wspólnoty Narodów złoto Nowe Delhi 2010 tenis ziemny (gra podwójna) srebro Nowe Delhi 2010 tenis ziemny (gra mieszana)
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Jason Hanley (ur. 12 listopada 1977 w Melbourne) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Praworęczny tenisista karierę zawodową rozpoczął w 1997 roku, a zakończył we wrześniu 2014 roku.

Sukcesy Hanley odnosi głównie jako deblista. Ma na koncie wygranych łącznie 26 turniejów rangi ATP World Tour. Ponadto 25 razy był finalistą tych rozgrywek. We wszystkich wielkoszlemowych turniejach najdalej dochodził do półfinałów – w Australian Open dwukrotnie z Kevinem Ullyettem podczas edycji z roku 2006 i 2007, w French Open wspólnie z Wayne’em Arthusem w sezonie 2003, w Wimbledonie razem z Arthursem w roku 2004, a w US Open w latach 2006 i 2007 tworząc duet z Kevinem Ullyettem. W 2003 roku zakwalifikował się do deblowego turnieju Tennis Masters Cup, razem z Wayne’em Arthursem. Znaczny wkład w awans do rozgrywek miały dwa wygrane turnieje rangi ATP Masters Series, w Rzymie oraz Paryżu. W fazie zasadniczej para Arthurs–Hanley przegrała 2 mecze oraz 1 wygrała, przez co odpadła z rywalizacji w fazie grupowej. Ponownie w turnieju Tennis Masters Cup Hanley wystąpił w 2005 roku, również z Arthusem. Debliści zostali ponownie wyeliminowani z rywalizacji na etapie meczów grupowych. W 2006 i 2007 roku Hanley wraz z Kevinem Ullyettem dochodził do półfinałów Tennis Masters Cup. Za każdym razem odpadał z deblem Mark Knowles–Daniel Nestor.

W zawodach gry mieszanej pierwszy finał Hanley osiągnął w 2005 roku podczas Wimbledonu, z Tetianą Perebyjnis. Mecz o tytuł para przegrała z misktem Mary Pierce–Mahesh Bhupathi 4:6, 2:6. W 2011 roku Australijczyk rozegrał kolejny finałowy pojedynek. Razem z Chan Yung-jan podczas Australian Open przeciwko parze Katarina Srebotnik–Daniel Nestor. Mecz zakończył się porażką Hanleya 3:6, 6:3, 7–10.

W 2006 roku Hanley zadebiutował w reprezentacji podczas rozgrywek o Puchar Davisa. Jego najlepszym rezultatem w rozgrywkach broniąc barw narodowych jest półfinał z edycji z 2006 roku. Australijczycy wyeliminowali wtedy reprezentacje Szwajcarii i Białorusi, a przegrali z Argentyną.

W 2008 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, wspólnie z Jordanem Kerrem. Australijczycy ponieśli porażkę w 1 rundzie z Simonem Aspelinem i Thomasem Johanssonem.

W rankingu gry pojedynczej Hanley najwyżej był na 395. miejscu (7 lutego 2000), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (6 listopada 2006).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Gra mieszana (0–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	3 lipca 2005	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Tetiana Perebyjnis	Mary Pierce Mahesh Bhupathi	4:6, 2:6
Finalista	2.	29 stycznia 2011	Australian Open, Melbourne	Twarda	Chan Yung-jan	Katarina Srebotnik Daniel Nestor	3:6, 6:3, 7–10

Gra podwójna (26–25)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	24 czerwca 2001	Nottingham	Trawiasta	Andrew Kratzmann	Donald Johnson Jared Palmer	4:6, 2:6
Zwycięzca	1.	29 lipca 2001	Sopot	Ceglana	Nathan Healey	Irakli Labadze Attila Sávolt	7:6(10), 6:2
Finalista	2.	7 października 2001	Tokio	Twarda	Nathan Healey	Rick Leach David Macpherson	6:1, 6:7(6), 6:7(4)
Finalista	3.	14 lipca 2002	Båstad	Ceglana	Michael Hill	Jonas Björkman Todd Woodbridge	6:7(6), 4:6
Finalista	4.	27 października 2002	Sztokholm	Twarda (hala)	Wayne Arthurs	Wayne Black Kevin Ullyett	4:6, 6:2, 6:7(4)
Zwycięzca	2.	12 stycznia 2003	Sydney	Twarda	Nathan Healey	Mahesh Bhupathi Joshua Eagle	7:6(3), 6:4
Zwycięzca	3.	23 lutego 2003	Rotterdam	Twarda (hala)	Wayne Arthurs	Roger Federer Maks Mirny	7:6(4), 6:2
Zwycięzca	4.	11 maja 2003	Rzym	Ceglana	Wayne Arthurs	Michaël Llodra Fabrice Santoro	6:1, 6:3
Finalista	5.	3 sierpnia 2003	Waszyngton	Twarda	Chris Haggard	Jewgienij Kafielnikow Sarkis Sarksjan	5:7, 6:4, 2:6
Finalista	6.	17 sierpnia 2003	Cincinnati	Twarda	Wayne Arthurs	Bob Bryan Mike Bryan	5:7, 6:7(5)
Zwycięzca	5.	28 września 2003	Szanghaj	Twarda	Wayne Arthurs	Zeng Shaoxuan Zhu Benqiang	6:2, 6:4
Finalista	7.	26 października 2003	Sztokholm	Twarda (hala)	Wayne Arthurs	Jonas Björkman Todd Woodbridge	3:6, 4:6
Zwycięzca	6.	2 listopada 2003	Paryż	Dywanowa (hala)	Wayne Arthurs	Michaël Llodra Fabrice Santoro	6:3, 1:6, 6:3
Zwycięzca	7.	22 lutego 2004	Rotterdam	Twarda (hala)	Radek Štěpánek	Jonatan Erlich Andy Ram	5:7, 7:6(5), 7:5
Finalista	8.	9 maja 2004	Rzym	Ceglana	Wayne Arthurs	Mahesh Bhupathi Maks Mirny	6:2, 3:6, 4:6
Zwycięzca	8.	20 czerwca 2004	Nottingham	Trawiasta	Todd Woodbridge	Rick Leach Brian MacPhie	6:4, 6:3
Finalista	9.	19 lipca 2004	Los Angeles	Twarda	Wayne Arthurs	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 6:7(6)
Finalista	10.	31 października 2004	Sztokholm	Twarda (hala)	Wayne Arthurs	Feliciano López Fernando Verdasco	4:6, 4:6
Zwycięzca	9.	20 czerwca 2005	San José	Twarda (hala)	Wayne Arthurs	Yves Allegro Michael Kohlmann	7:6(4), 6:4
Finalista	11.	27 lutego 2005	Scottsdale	Twarda	Wayne Arthurs	Bob Bryan Mike Bryan	5:7, 4:6
Finalista	12.	20 marca 2005	Indian Wells	Twarda	Wayne Arthurs	Mark Knowles Daniel Nestor	6:7(6), 6:7(2)
Zwycięzca	10.	22 maja 2005	Sankt Pölten	Ceglana	Lucas Arnold Ker	Martin Damm Mariano Hood	6:3, 6:4
Zwycięzca	11.	24 lipca 2005	Indianapolis	Twarda	Graydon Oliver	Simon Aspelin Todd Perry	6:2, 3:1 krecz
Zwycięzca	12.	2 października 2005	Bangkok	Twarda (hala)	Leander Paes	Jonatan Erlich Andy Ram	5:6(5), 6:1, 6:2
Zwycięzca	13.	16 października 2005	Sztokholm	Twarda (hala)	Wayne Arthurs	Leander Paes Nenad Zimonjić	5:3, 5:3
Finalista	13.	8 stycznia 2006	Adelaide	Twarda	Kevin Ullyett	Jonatan Erlich Andy Ram	6:7(4), 6:7(10)
Zwycięzca	14.	26 lutego 2006	Rotterdam	Twarda (hala)	Kevin Ullyett	Jonatan Erlich Andy Ram	7:6(4), 7:6(2)
Zwycięzca	15.	5 marca 2006	Dubaj	Twarda	Kevin Ullyett	Mark Knowles Daniel Nestor	1:6, 6:2, 10–1
Zwycięzca	16.	22 maja 2006	Hamburg	Ceglana	Kevin Ullyett	Mark Knowles Daniel Nestor	6:2, 7:6(8)
Zwycięzca	17.	28 maja 2006	Pörtschach	Ceglana	Jim Thomas	Oliver Marach Cyril Suk	6:3, 4:6, 10–5
Zwycięzca	18.	18 czerwca 2006	Londyn	Trawiasta	Kevin Ullyett	Jonas Björkman Maks Mirny	6:4, 3:6, 10–8
Finalista	14.	6 sierpnia 2006	Waszyngton	Twarda	Kevin Ullyett	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 7:5, 3–10
Finalista	15.	13 sierpnia 2006	Toronto	Twarda	Kevin Ullyett	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 5:7
Zwycięzca	19.	15 października 2006	Sztokholm	Twarda (hala)	Kevin Ullyett	Olivier Rochus Kristof Vliegen	7:6(2), 6:4
Zwycięzca	20.	13 stycznia 2007	Sydney	Twarda	Kevin Ullyett	Mark Knowles Daniel Nestor	6:4, 6:7(3), 10–6
Finalista	16.	21 maja 2007	Hamburg	Ceglana	Kevin Ullyett	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 4:6
Finalista	17.	19 sierpnia 2007	Montreal	Twarda	Kevin Ullyett	Mahesh Bhupathi Pavel Vízner	4:6, 4:6
Zwycięzca	21.	2 marca 2008	Zagrzeb	Twarda (hala)	Jordan Kerr	Christopher Kas Rogier Wassen	6:3, 3:6, 10–8
Finalista	18.	12 kwietnia 2009	Casablanca	Ceglana	Simon Aspelin	Łukasz Kubot Oliver Marach	6:7(4), 6:3, 6–10
Zwycięzca	22.	26 lipca 2009	Hamburg	Ceglana	Simon Aspelin	Marcelo Melo Filip Polášek	6:3, 6:3
Finalista	19.	25 października 2009	Sztokholm	Twarda (hala)	Simon Aspelin	Bruno Soares Kevin Ullyett	4:6, 6:7(4)
Finalista	20.	14 lutego 2010	Rotterdam	Twarda (hala)	Simon Aspelin	Daniel Nestor Nenad Zimonjić	4:6, 6:4, 7–10
Zwycięzca	23.	27 lutego 2010	Dubaj	Twarda	Simon Aspelin	Lukáš Dlouhý Leander Paes	6:2, 6:3
Zwycięzca	24.	9 stycznia 2011	Brisbane	Twarda	Lukáš Dlouhý	Robert Lindstedt Horia Tecău	6:4, krecz
Zwycięzca	25.	16 stycznia 2011	Sydney	Twarda	Lukáš Dlouhý	Bob Bryan Mike Bryan	6:7(6), 6:3, 10–5
Finalista	21.	5 lutego 2012	Montpellier	Twarda (hala)	Jamie Murray	Nicolas Mahut Édouard Roger-Vasselin	4:6, 6:7(4)
Zwycięzca	26.	15 kwietnia 2012	Casablanca	Ceglana	Dustin Brown	Daniele Bracciali Fabio Fognini	7:5, 6:3
Finalista	22.	28 lipca 2012	Kitzbühel	Ceglana	Dustin Brown	František Čermák Julian Knowle	6:7(4), 6:3, 10–12
Finalista	23.	30 września 2012	Bangkok	Twarda (hala)	Eric Butorac	Lu Yen-hsun Danai Udomchoke	3:6, 4:6
Finalista	24.	6 stycznia 2013	Brisbane	Twarda	Eric Butorac	Marcelo Melo Tommy Robredo	6:4, 1:6, 5–10
Finalista	25.	23 lutego 2014	Marsylia	Twarda (hala)	Jonathan Marray	Julien Benneteau Édouard Roger-Vasselin	6:4, 6:7(6), 11–13

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Paul Hanley Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 sierpnia 2011)]. (ang.).