Paschalis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paschalisimię męskie pochodzenia greckiego[1], następnie łacińskiego, oznaczającego Wielkanoc. Wywodzi się od aramejskiego[2], słowa „pascha” lub też hebrajskiego Pesach oznaczającego żydowskie święto wyjścia, upamiętniające opuszczenie Egiptu i początek drogi do Ziemi Obiecanej, także przypadającego w znaną już wcześniej Paschę. Paschalis jest polskim odpowiednikiem francuskiego imienia Pascal[3].

Paschalis imieniny obchodzi 11 lutego i 17 maja.

Żeńskim odpowiednikiem imienia jest Paschalina.

Znani ludzie noszący imię Paschalis:

Znane osoby fikcyjne noszące to imię:

  • Paschalis Tuleja — kamerdyner rodziny Pobogów, który uparcie dąży do odnalezienia zaginionego testamentu swego pana Hieronima Poboga, świadek jego ostatniej woli; jeden z bohaterów powieści Dziedzictwo, Heleny Mniszkówny[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. w języku greckim słowo pascha pojawia się już w okresie hellenistycznym — informacja internetowego słownika, wskazująca oryginał występowania
  2. Wielki Słownik Języka Greckiego ΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ str. 1355, wyd. KENTRO LEKSIKOLOGIAS, www.lexicon.gr, Ateny 2008, ISBN 978-960-89751-6-3
  3. Paschalis. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2012-04-29].
  4. Dziedzictwo — tekst powieści Heleny Mniszkówny