Parlament Panafrykański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parlament Panafrykański (ang. Pan-African Parliament, PAP) – instytucja Unii Afrykańskiej ustanowiona na mocy art. 17 Aktu Konstytucyjnego UA. Siedziba znajduje się w Midrand w Południowej Afryce[1]. Inauguracja obrad odbyła się 18 marca 2004 roku w Addis Abebie w Etiopii[2].

Kompetencje Parlamentu określa Traktat z Abudży z 1991 roku. Parlament pełni rolę doradczą i konsultacyjną, nadzoruje budżet organizacji, określa zakres działalności komisji parlamentarnych.

W Parlamencie zasiada 275 delegatów z 49 państw, które ratyfikowały protokół o ustanowieniu PAP[1]. Delegacja krajowa liczy 5 posłów, w tym co najmniej jedną kobietę[3]. Skład delegacji musi odzwierciedlać różnorodność stronnictw politycznych w parlamencie narodowym. Długość kadencji delegatów odpowiada długościom ich kadencji w kraju pochodzenia.

Delegaci zrzeszeni są w kluby regionalne odpowiadające regionom Unii Afrykańskiej. Każdy klub wybiera swojego przewodniczącego[1].

Sesje plenarne odbywają się 2 razy w roku, trwają nie dłużej niż miesiąc. Istnieje 10 stałych komisji, obradujących 2 razy w ciągu roku (w marcu i we wrześniu). Prezydium, w skład którego wchodzą przewodniczący i 4 wiceprzewodniczących, reprezentujący 5 regionów geograficznych UA, wybierane jest przez posiedzenie plenarne[4].

Przewodniczącym Parlamentu jest Kameruńczyk Roger Nkodo Dang[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]