Parafia Dobrego Pasterza w Elblągu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parafia Dobrego Pasterza
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Elbląg

Adres

ul. Warszawska 9,
82-300 Elbląg

Data powołania

14 sierpnia 1947

Wyznanie

starokatolickie

Kościół

Polskokatolicki

Diecezja

warszawska

Dekanat

pomorsko-warmiński

Kościół

Dobrego Pasterza

Proboszcz

ks. mgr Kazimierz Klaban (proboszcz)
ks. mgr Jan Maria Zieliński (senior)

Wezwanie

Dobrego Pasterza

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Dobrego Pasterza - 4. niedziela po Wielkanocy

Położenie na mapie Elbląga
Mapa konturowa Elbląga, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Dobrego Pasterza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Dobrego Pasterza”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Dobrego Pasterza”
Ziemia54°09′39″N 19°23′11″E/54,160833 19,386389

Parafia Dobrego Pasterza w Elblągu – parafia Kościoła Polskokatolickiego w RP z siedzibą w Elblagu, położona w dekanacie pomorsko-warmińskim diecezji warszawskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia parafii polskokatolickiej w Elblągu rozpoczyna się 14 sierpnia 1947, kiedy wiernym przydzielono starą mennonicką świątynię na skrzyżowaniu ulic Orlej i Warszawskiej. Pierwszym proboszczem parafii został ks. Stanisław Cyran. Rekonsekracji kościoła dokonał 30 maja 1948 bp Józef Padewski. W kolejnych latach działalność duszpasterską prowadzili tutaj księża: Leonard Hodorski, Stanisław Obara, Teodor Elerowski, Józef Nowak, Kazimierz Dudek, Alfons Piór, Wojciech Bazarnik, Czesław Krasiukjanis i Józef Ofton. Z okazji 20-lecia swojej działalności, w 1968 parafia obchodziła bardzo dużą uroczystość, której przewodniczył biskup Tadeusz Majewski. W latach 1975–2013 proboszczem parafii był ks. mgr Jan Maria Zieliński – dziekan Dekanatu Elbląskiego w latach 1979–2003. Obecnie proboszczem jest ks. mgr Kazimierz Klaban.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]