French
DeutschParafia św. Wawrzyńca w Kutnie – Wikipedia, wolna encyklopedia
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres | ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 4 |
| Data powołania | 1301 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz | ks. kan. dr Jerzy Swędrowski |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie Kutna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu kutnowskiego  | |
 52°13′50,0″N 19°21′48,9″E/52,230556 19,363583 | |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Wawrzyńca w Kutnie – rzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu Kutno – św. Wawrzyńca w diecezji łowickiej. Od 2015 roku proboszczem parafii jest ks. kan. dr Jerzy Swędrowski.
Parafia liczy 12 483 wiernych.[1]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Parafia powstała prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV wieku. W dokumencie książąt mazowieckich z 1301 roku na liście świadków figuruje Michał – rektor (czyli pleban) kościoła w Kutnie, pierwszy znany z imienia proboszcz. Dokument z 1301 roku stwierdza istnienie drewnianego kościoła w Kutnie. Pierwszy drewniany kościół spłonął w 1476 roku. Wraz z lokacją nowego miasta Mikołaj Kucieński wystawił nową murowaną świątynię.
Pierwszy kościół murowany[edytuj | edytuj kod]
Nowy wzniesiono z cegły i kamienia w roku 1483 w stylu gotyckim. Świątynia była jednonawowa, oskarpowana, z wyodrębnionym, mniejszym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie. Od wschodu wznosiła się czworoboczna wieża, a od strony południowej przylegała do świątynia zakrystia oraz skarbiec. Przy nawie głównej usytuowana została kapliczka św. Anny z bocznym wejściem.
Przy kościele, w bezpośredniej bliskości jego murów istniał cmentarz parafialny na którym chowano zmarłych do końca XVIII wieku. Dziś jest to ścisłe centrum miasta i główna arteria miasta, a o cmentarzu przypomina tablica pamiątkowa na murze kościoła.
Kościół nowożytny[edytuj | edytuj kod]
Kościół w obecnym kształcie został zbudowany przez nadbudowanie na starym kościele nowego[2], większego (stary kościół został następnie rozebrany.
Restauracja po II wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]
W czasie II wojny światowej kościół został zdewastowany, okupant urządził w nim magazyn zboża, a przedmioty liturgiczne rozkradziono. Byli w nim także przetrzymywani kutnowscy Żydzi. Oto jak pisał o kościele ksiądz Bronisław Pągowski, któremu w 1945 roku powierzono placówkę:
Do parafii św. Wawrzyńca w Kutnie przybyłem 29 stycznia 1945 roku [miasto wyzwolono 19 stycznia]. Kościół zamieniony został przez Niemców na magazyn zbożowy, był brudny, pełen dziur w dachu i zacieków na stropie z powybijanymi oknami, porozbijanymi ławkami, konfesjonałami i częściowo ołtarzami, bez szat i naczyń liturgicznych, bez bielizny kościelnej. (...) Pierwszą troską moją było doprowadzenie do stanu używalności świątyni parafialnej. Przy pomocy tutejszych parafian, zboże z kościoła zostało wywiezione, konstrukcja drewniano-żelazna rozebrana. Kościół myliśmy kilkakrotnie, gdyż w nim przez kilka dni byli zamknięci Żydzi. Uporządkowałem teren wokół kościoła. (...) Rozebrałem starą plebanię - ruderę[3]
Proboszczowie[edytuj | edytuj kod]
- ? – 1775 ks. Stefan Hołowczyc
- 1775–1808 ks. Grzegorz Długoborski
- 1808–1834 ks. Tomasz Cholewicki
- 1835–1879 ks. Franciszek Jabłoński
- 1874–1883 ks. Kazimierz Gołaszewski
- 1883–1922 ks. Piotr Zbrowski
- 1923–1942 ks. Michał Woźniak
- 1945–1967 ks. Bronisław Pągowski
- 1967–1989 ks. Jan Świtkowski
- 1989–2015 ks. Stanisław Pisarek
- od 2015 ks. Jerzy Swędrowski
Zasięg parafii[edytuj | edytuj kod]
Oprócz części Kutna do parafii należą wierni z nastepujących miejscowości: Komadzyn, Malina i Wierzbie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ św. Wawrzyńca w Kutnie – Diecezja Łowicz [online] [dostęp 2023-08-27] (pol.).
- ↑ Cmentarz parafialny w Kutnie Tom I.
- ↑ Archiwum Diecezji Łowickiej, Kutno św. Wawrzyńca, kartoteka nr 1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kutno. Parafia pw. św. Wawrzyńca, diakona i męczennika. diecezja.lowicz.pl. [dostęp 2017-05-21].