Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Lutowiskach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parafia św. Stanisława
Biskupa i Męczennika
w Lutowiskach
	; Kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Lutowiska
Adres	Lutowiska 85; 38-713 Lutowiska
Data powołania	• 1905 – Ekspozytura ; • 1913 – samodzielna parafia
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Archidiecezja	przemyska
Dekanat	Lutowiska
Kościół parafialny	św. Stanisława Biskupa i Męczennika
Filie	Smolnik – pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Proboszcz	ks. Wacław Zygarowicz
Wezwanie	św. Stanisława Biskupa i Męczennika
Wspomnienie liturgiczne	8 maja
	Położenie na mapie gminy Lutowiska Parafia św. Stanisława; Biskupa i Męczennika; w Lutowiskach
	Położenie na mapie Polski Parafia św. Stanisława; Biskupa i Męczennika; w Lutowiskach
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Parafia św. Stanisława; Biskupa i Męczennika; w Lutowiskach
	Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego Parafia św. Stanisława; Biskupa i Męczennika; w Lutowiskach
	49°15′16″N 22°41′27″E/49,254444 22,690833
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Lutowiskach – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Lutowiska^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Mieszkańcy Lutowisk aż do 1896 roku odprawiali nabożeństwa w miejscowej cerkwi. Gdy wzajemne relacje uległy pogorszeniu w 1898 roku zbudowali własną kaplicę według projektu arch. inż. Ludwika Baldwina Ramułta. W 1903 roku kaplica została poświęcona. W 1905 roku dekretem bpa Józefas Sebastiana Pelczara została utworzona ekspozytura, a pierwszym duszpasterzem został ks. Konstanty Nestor Piątkiewicz. W latach 1911–1923 zbudowano murowany kościół parafialny w stylu neogotyckim.

W 1913 roku została erygowana parafia w Lutowiskach z wydzielonego terytorium parafii Polana. W 1923 roku kościół został poświęcony przez bpa Karola Fischera.

W 1945 roku tereny te zostały włączone do ZSRR, a kościół zamieniony na stajnię kołchozową. W 1951 roku w wyniku umowy o wymianie terytorium pomiędzy PRL i ZSRR Lutowiska powróciły do Polski.

Ponieważ zdewastowany kościół nie nadawał się do użytku, w latach 1951–1963 nabożeństwa odprawiano w dawnej cerkwi. W latach 1960–1963 przeprowadzono remont kościoła i 27 października 1963 roku został ponownie poświęcony. 11 maja 1986 roku bp Ignacy Tokarczuk dokonał konsekracji kościoła^[2]^[3].

Na terenie parafii jest 850 wiernych (w tym: Lutowiska – 610, Dwerniczek – 44, Procisne – 46, Skorodne – 32, Smolnik – 130)^[4].

Proboszczowie parafii:^[5]: 1898–1905. ks. Konstanty Nestor Piątkiewicz (rezydent).; 1905–1936. ks. Michał Huciński (w latach 1905–1913 ekspozyt).; 1936–1939. ks. Konstanty Chuchla.; 1939– ?. ks. Franciszek Wojtyło.; 1952–1958. ks. Edward Godlewicz (administrator excuriendo z Czarnej)^[6].; 1959–1962. ks. Antoni Zawisza (wikariusz ekspozyt)^[6].; 1962–1970. ks. Tadeusz Szajnowski (wikariusz ekonom)^[7].; 1970–1974. ks. Tadeusz Wójcicki.; 1974–1981. ks. Stanisław Wawrzkowicz^[8].; 1981–1993. ks. Stanisław Leja^[9].; 1993–2000. ks. Henryk Dobosz.; 2000–2010. ks. Janusz Korzępa.; 2010–2013. ks. Bogdan Kupczyk.; 2013–2018. ks. Robert Adamski.; 2018– nadal ks. Wacław Zygarowicz.