French
DeutschPandeli Majko – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1967 |
|---|---|
| Premier Albanii | |
| Okres | od 22 lutego 2002 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Albanii | |
| Okres | od 2 października 1998 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Pandeli Sotir Majko (ur. 15 listopada 1967 w Tiranie[1]) – albański polityk pochodzenia niemieckiego[2], deputowany, minister, w latach 1998–1999 i w 2002 premier Albanii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Na początku lat 90. brał udział w protestach studentów domagających się reform. Dołączył do organizacji FRESH, która stała się młodzieżówką postkomunistycznej Socjalistycznej Partii Albanii. Przewodniczył tej organizacji w latach 1992–1995[1][3][4]. Na Uniwersytecie Tirańskiem ukończył studia z inżynierii mechanicznej oraz prawa[1][4]. W 1992 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Albanii[1], wybierany na kolejne kadencje w każdych kolejnych wyborach[3][4] do 2017 włącznie[5]. W drugiej połowie lat 90. był sekretarzem prasowym partii, a później jej sekretarzem generalnym oraz przewodniczącym frakcji parlamentarnej[3].
We wrześniu 1998, po rezygnacji lidera socjalistów Fatosa Nano, Pandeli Majko został rekomendowany przez władze socjalistów na nowego premiera. Urząd ten objął 2 października. W październiku 1999 premier ubiegał się o przywództwo w Socjalistycznej Partii Albanii, przegrywając z Fatosem Nano. Pozbawiony poparcia ustąpił z funkcji sekretarza generalnego partii oraz z zajmowanego stanowiska rządowego, na którym 29 października 1999 zastąpił go Ilir Meta[1]. We wrześniu 2001 w jego drugim gabinecie Pandeli Majko objął urząd ministra obrony[6]. Wewnętrzne spory w partii doprowadziły w styczniu 2002 do dymisji premiera, w następstwie której rekomendowany przez swoją formację Pandeli Majko 22 lutego tegoż roku po raz drugi stanął na czele rządu[1][7]. Już w lipcu złożył rezygnację, gdy komitet wykonawczy socjalistów poparł objęcie funkcji premiera przez Fatosa Nano, zatwierdzonego na tym urzędzie przez parlament 31 lipca 2002[1].
W ramach łagodzenia konfliktów lider Socjalistycznej Partii Albanii powierzył swojemu poprzednikowi funkcję ministra obrony[1]. Pandeli Majko zajmował to stanowisko przez cały okres funkcjonowania gabinetu (od lipca 2002 do września 2005)[6]. W latach 2005–2007 ponownie był sekretarzem generalnym partii i przewodniczącym jej klubu poselskiego[3]. We wrześniu 2017 po kilkunastoletniej przerwie powrócił do administracji rządowej – w drugim gabinecie Ediego Ramy objął funkcję ministra stanu do spraw diaspory[4][8]. Pełnił ją do września 2021, wcześniej w tym samym roku nie został ponownie wybrany na deputowanego[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Pandeli Majko. cidob.org. [dostęp 2021-09-17]. (hiszp.).
- ↑ Pandeli Majko: Jam me origjinë gjermane. telegrafi.com, 20 marca 2013. [dostęp 2023-11-02]. (alb.).
- ↑ a b c d Majko, Pandeli. parlament.al. [dostęp 2021-09-18]. (alb.).
- ↑ a b c d Pandeli Majko: Ministër i Shtetit për Diasporën. kryeministria.al. [dostęp 2021-09-18]. (alb.).
- ↑ Zgjedhjet parlamentare 2017. cec.org.al. [dostęp 2021-09-17]. (alb.).
- ↑ a b Rulers: Albania: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).
- ↑ Leaders of Albania. zarate.eu. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).
- ↑ Kryeministri Rama: Qeveria e re me 11 ministri, ja emrat e tyre. mapo.al, 27 sierpnia 2017. [dostęp 2021-09-18]. (alb.).
- ↑ Pandeli Majko reacts after losing his mandate: Although I am among the 10 most voted in Tirana, I will not be an MP. tiranapost.net, 30 kwietnia 2021. [dostęp 2021-09-18]. (alb.).