Pancerniki typu Deutschland – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pancerniki typu Deutschland
Ilustracja
Pancerniki typu Deutschland płynące w szyku liniowym[a]
Kraj budowy

 Cesarstwo Niemieckie

Użytkownicy

 Kaiserliche Marine
 Reichsmarine
 Kriegsmarine

Stocznia

Germaniawerft
F. Schichau GmbH
Kaiserliche Werft
AG Vulcan

Wejście do służby

1906

Wycofanie

1945

Zbudowane okręty

5

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 12 000 t
pełna: 14 900 t

Długość

127,6 m

Szerokość

22,2 m

Zanurzenie

8,2 m

Napęd

12 kotłów parowych,
trzy 3-cylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania, 3 śruby napędowe,
moc: 16 000 – 19 330 KM w zależności od okrętu

Prędkość

18–19 węzłów

Zasięg

5600 Mm przy prędkości 12 węzłów

Załoga

743–802 ludzi

Uzbrojenie

patrz w tekście

Opancerzenie

burty: do 240 mm
wieże artylerii: do 280 mm
pokład: do 40 mm
wieża dowodzenia: 300 mm

Pancerniki typu Deutschland – typ niemieckich pancerników z okresu przed I wojną światową, I wojny światowej, okresu międzywojennego i II wojny światowej. Istniał również późniejszy typ niemieckich krążowników ciężkich typu Deutschland – tzw. „pancerników kieszonkowych”.

Pancerniki typu Deutschland należały do generacji przeddrednotów. Typ ten był rozwinięciem poprzedniego typu Braunschweig, zachowując takie samo uzbrojenie główne, lecz z nieco grubszym pancerzem i silniejszą artylerią średnią. Ogólna ich konstrukcja wywodziła się z wcześniejszych typów Kaiser i Wittelsbach.

Zbudowano pięć okrętów tego typu:

Służba[edytuj | edytuj kod]

Okręty te używane były bojowo w czasie I wojny światowej, będąc już jednostkami przestarzałymi. Cała piątka brała udział w bitwie jutlandzkiej w składzie 2. eskadry pancerników. W bitwie tej, 1 czerwca 1916 roku o godz. 2:10 w nocy, pancernik „Pommern” został storpedowany przez brytyjskie niszczyciele i zatonął z całą załogą (był jedynym pancernikiem, jaki Kaiserliche Marine utraciła w akcji podczas całej I wojny światowej).

Po I wojnie światowej zezwolono Niemcom zachować w służbie przestarzałe pancerniki, w tym typu Deutschland. „Deutschland” został skreślony z listy floty w 1920 roku, następnie złomowany. „Hannover” od lat 30. służył jako ćwiczebny okręt-cel, został złomowany w 1944–1945 roku.

Na pierwszym planie: „Schleswig-Holstein”, z lewej: „Schlesien” w 1930 roku

Pozostałe dwa okręty wzięły ograniczony udział w II wojnie światowej. „Schleswig-Holstein” w latach 1926–1935 był okrętem flagowym floty niemieckiej, od 1936 roku używany był jako okręt szkolny. Jego zdjęcie (jeszcze z trzema kominami) otwiera sekcję ilustracyjną niemieckiego rocznika flot „Taschenbuch der Kriegsflotten” 1922, redagowanego w tym czasie przez kmdr. B. Weyera - pierwszego wydania TdK po przegranej I wojnie światowej (zob. TdK 1922). W roku 1929 „Schleswig-Holstein”, wraz z bliźniaczym okrętem „Elsass”, uwalniał na wodach niemieckich statki handlowe uwięzione przez zwały kry lodowej. Wśród tych statków był m.in. polski parowiec „Tczew”. „Schleswig-Holstein” wszedł ponownie do akcji już od pierwszych minut wojny, ostrzeliwując Westerplatte 1 września 1939 roku, a w kwietniu 1940 roku uczestniczył w niemieckiej inwazji na Danię (ściślej - w zajęciu miast Nyborg i Korsör). Został zbombardowany przez lotnictwo brytyjskie w Gdyni 18 grudnia 1944 roku, na skutek czego zatonął. Po wojnie został podniesiony przez Rosjan i używany jako okręt-cel. Podobnie „Schlesien”, który w 1939 roku ostrzeliwał polskie pozycje na Helu, zatonął 4 maja 1945 roku w Świnoujściu po wejściu na minę, po czym został złomowany po wojnie.

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • koszt budowy: 24,3–25 mln marek
  • uzbrojenie (w okresie I wojny światowej):
  • po I wojnie światowej uzbrojenie średniego i małego kalibru zmieniało się na poszczególnych okrętach, uzbrojenie główne pozostało bez zmian.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pięć najbliższych okrętów na zdjęciu są pancernikami typu Deutschland.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]