Panama Al Brown – Wikipedia, wolna encyklopedia

Panama Al Brown
Alphonso Teofilo Brown
Ilustracja
Pseudonim

Kid Theophilo

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1902
Colón

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1951
Nowy Jork

Obywatelstwo

Panama

Wzrost

175 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

kogucia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

165

Zwycięstwa

129

Przez nokauty

59

Porażki

19

Remisy

14

Panama Al Brown (właśc. Alphonso Teofilo Brown, ur. 5 lipca 1902 w Colón, zm. 11 kwietnia 1951 w Nowym Jorku[1]) – panamski bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii koguciej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był pierwszym iberoamerykańskim pięściarzem, który zdobył tytuł zawodowego mistrza świata[2]. Był niezwykle wysoki jak na swoją wagę i posiadał bardzo duży zasięg ramion[3].

Pierwszą walkę zawodową stoczył w 1922. W tym samym roku walczył o tytuł zawodowego mistrza Panamy w wadze muszej, ale zremisował z Sailorem Patchettem. Spośród pierwszych 49, które stoczył w panamie i Stanach Zjednoczonych do września 1926, przegrał tylko cztery. Następnie wyjechał do Paryża, gdzie przebywał do końca 1927 i który stał się jego głównym miejsce zamieszkania na wiele lat. We Francji wygrał m.in. z byłym mistrzem świata Eugène Criquim, a przegrał z André Routisem. 29 stycznia 1929 stoczył jedną z najkrótszych walk w historii. 5 sekund po rozpoczęciu 1. rundy powalił ciosem w szczękę Gustave’a Humery'ego, który został wyliczony. Cała walka trwała 15 sekund.

18 czerwca 1929 w Nowym Jorku Brown zdobył wakujący tytuł mistrza świata kategorii koguciej według NYSAC po pokonaniu Gregorio Vidala na punkty. 7 października tego roku również organizacja NBA uznała Browna za mistrza świata[4]. Wcześniej, 26 lipca tego roku przegrał towarzyską walkę z Battlingiem Battalino.

Brown skutecznie bronił tytułu mistrza świata w następujących walkach:

Data Miejsce Oponent Wynik Źródło
1930-02-08 8 lutego 1930(dts) Nowy Jork Johnny Erickson dyskwalifikacja w 4. rundzie [5]
1930-10-04 4 października 1930(dts) Paryż Eugène Huat wygrana na punkty [6]
1931-08-25 25 sierpnia 1931(dts) Montreal Pete Sanstol wygrana na punkty [7]
1931-10-27 27 października 1931(dts) Montreal Eugène Huat wygrana na punkty [8]
1932-07-10 10 lipca 1932(dts) Marsylia Kid Francis wygrana na punkty [9]
1932-09-10 10 września 1932(dts) Toronto Émile Pladner nokaut w 1. rundzie [10]
1933-03-18 18 marca 1933(dts) Mediolan Domenico Bernasconi wygrana na punkty [11]
1933-07-03 3 lipca 1933(dts) Manchester Johnny King wygrana na punkty [12]
1934-02-19 19 lutego 1934(dts) Paryż Victor Perez wygrana na punkty [13]

Wiosną 1934 Brown został pozbawiony tytułu mistrzowskiego przez niemal wszystkie federacje. Powodem było niedotrzymanie zobowiązania do walki z Rodolfo Casanovą[13]. Był jednak nadal uznawany za mistrza przez europejską federację IBU, poprzednika EBU.

15 maja 1934 w Paryżu Brown został zdyskwalifikowany w 6. rundzie pojedynku towarzyskiego z Gustavem Humerym za stosowanie niedozwolonych sposobów walki. Rozzłoszczeni kibice wtargnęli na ring i dotkliwie pobili Browna oraz zniszczyli halę sportową. 1 listopada tego roku w Tunisie Brown obronił tytuł IBU wygrywając przez nokaut w 10. rundzie z Victorem Perezem, który został wyliczony, gdy reklamował nieczysty cios Browna[14]. Kolejna obrona nie była udana, gdyż 18 marca 1935 w Walencji Baltasar Sangchili pokonał go na punkty[15]. Brown stoczył jeszcze jedną walkę (przegraną z Pete'em Sanstolem) i zawiesił karierę. Podjął ją w 1937, w którym wygrał pięć pojedynków (w tym z Victorem Perezem). 4 marca 1938 w Paryżu odzyskał mistrzostwo świata federacji IBU po pokonaniu na punkty Baltasara Sangchiliego[16]. Wkrótce potem IBU zrezygnowała z uznawania własnych tytułów mistrza świata, w tym należącego do Browna.

Na początku 1939 Brown wyjechał do USA, gdzie stoczył tego roku dwa pojedynki z mało znanymi bokserami. W 1941 i 1942 walczył w Panamie, po czym zakończył karierę. Zmarł w biedzie w 1951 na gruźlicę[17].

Był osobą homoseksualną, przez pewien czas pozostawał w związku z Jeanem Cocteau, który był również jego managerem w latach 1935–1938[2].

Został wybrany w 1992 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ „Panama” Al Brown (Alfonso Teofilo Brown) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  2. ↑ a b William Dettloff, The first Hispanic world boxing champion [online], ESPN, 15 września 2008 [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  3. ↑ James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 78-79. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
  4. ↑ Barry J. Hugman, 1929-06-18 Panama Al Brown w pts 15 Gregorio Vidal, Queensboro Stadium, Queens, NYC, New York, USA - NY [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  5. ↑ Barry J. Hugman, 1930-02-08 Panama Al Brown w disq 4 (15) Johnny Erickson, Olympia AC, Manhattan, NYC, New York, USA - NY/NBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  6. ↑ Barry J. Hugman, 1930-10-04 Panama Al Brown w pts 15 Eugene Huat, Winter Velodrome, Paris, France - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  7. ↑ Barry J. Hugman, 1931-08-25 Panama Al Brown w pts 15 Pete Sanstol, The Forum, Montreal, Canada - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  8. ↑ Barry J. Hugman, 1931-10-27 Panama Al Brown w pts 15 Eugene Huat, The Forum, Montreal, Canada - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  9. ↑ Barry J. Hugman, 1932-07-10 Panama Al Brown w pts 15 Kid Francis, Bullring Circus, Marseilles, France - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  10. ↑ Barry J. Hugman, 1932-09-19 Panama Al Brown w co 1 (15) Emile Pladner, The Coliseum, Toronto, Canada - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  11. ↑ Barry J. Hugman, 1933-03-18 Panama Al Brown w pts 12 Domenico Bernasconi, Sports Palace, Milan, Italy - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  12. ↑ Barry J. Hugman, 1933-07-03 Panama Al Brown w pts 15 Johnny King, Belle Vue, Manchester, England - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  13. ↑ a b Barry J. Hugman, 1934-02-19 Panama Al Brown w pts 15 Young Perez, Sports Palace, Paris, France - NY/NBA/IBU [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  14. ↑ Barry J. Hugman, 1934-11-01 Panama Al Brown w co 10 (15) Young Perez, Belvedere Stadium, Tunis, Tunisia - IBU [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  15. ↑ Barry J. Hugman, 1935-06-01 Baltasar Sangchilli w pts 15 Panama Al Brown, The Bullring, Valencia, Spain - IBU [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  16. ↑ Barry J. Hugman, 1938-03-04 Panama Al Brown w pts 15 Baltasar Sangchilli, Sports Palace, Paris, France - IBU [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] (ang.).
  17. ↑ a b (Panama) Al Brown [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-06-05] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie świata wagi koguciej w boksie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Panama_Al_Brown&oldid=68366733”