Paliwo stałe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2014-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Paliwo stałe – palne ciało stałe pochodzenia naturalnego lub otrzymane sztucznie, wykorzystywane jako źródło energii cieplnej. Używane do celów przemysłowych, technicznych, gospodarczych itp.

Podział paliwa stałego[edytuj | edytuj kod]

Paliwa stałe w Polsce podzielono na 6 grup:

• drewno – grupa 0
• torf – grupa 1
• węgiel brunatny – grupa 2
• węgiel kamienny – grupa 3
• węgiel antracytowy – grupa 4
• grafit – grupa 5

Najważniejszym stałym paliwem naturalnym jest węgiel kamienny.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• Rakieta na paliwo stałe