Pachycefalozaury (rodzina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pachycefalozaury
Pachycephalosauridae
Ilustracja
Jedno z hipotetycznych przedstawień Pachycefalozaura
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

(bez rangi) archozaury
(bez rangi) Ornithodira
Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

cerapoda

Infrarząd

pachycefalozaury

Rodzina

pachycefalozaury

Pachycefalozaury (Pachycephalosauridae) – grupa dinozaurów z infrarzędu pachycefalozaury. Pachycefalozaury miały grube, kopulaste głowy.

Klasyfikacje[edytuj | edytuj kod]

Pachycefalozaury pojawiły się na ziemi ok. 130 milionów lat temu i przetrwały do końca ery gadów. Ich rozmiary wahały się od niewielkich zwierząt (Wannanosaurus, 60 cm) po olbrzymie gady (Pachycephalosaurus, 4,5 m). Ich szczątki znaleziono w Ameryce Północnej, Azji i Europie, natomiast nie są znane z półkuli południowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]