Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Państwowa Galeria Sztuki
w Sopocie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sopot

Adres

pl. Zdrojowy 2, 81-720

Data założenia

1 stycznia 1992

Powierzchnia ekspozycji

1200 m²

Dyrektor

Eulalia Domanowska

Położenie na mapie Sopotu
Mapa konturowa Sopotu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Państwowa Galeria Sztukiw Sopocie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Państwowa Galeria Sztukiw Sopocie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Państwowa Galeria Sztukiw Sopocie”
54°26′42,7200″N 18°34′10,5600″E/54,445200 18,569600
Strona internetowa

Państwowa Galeria Sztuki (PGS) – galeria sztuki prowadzona przez miasto Sopot, umiejscowiona przy placu Zdrojowym w Sopocie. Prowadzi działalność wystawienniczą, edukacyjną i wydawniczą.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Istnieje od 1952, początkowo jako oddział Centralnego Biura Wystaw Artystycznych, później jako samodzielne Biuro Wystaw Artystycznych. Od 1992 funkcjonuje pod obecną nazwą. Jest instytucją samorządową finansowaną z budżetu miasta Sopot. Autorem projektu architektoniczego siedziby z 2009 była pracownia projektowa Jacek Szczęsny ARCHI-CAD.

Galeria prezentowała twórczość m.in. Franka O. Gehry, Josepha Beuysa, Romana Cieślewicza, Alfreda Kubina, Jerzego Nowosielskiego, Brunona Schulza, Teresy Pągowskiej, Henryka Płóciennika, Piotra Potworowskiego, Marcina Maciejowskiego, Dominika Lejmana, László Moholy-Nagy, Marcina Zawickiego, Krzysztofa Gliszczyńskiego, Anny Królikiewicz[potrzebny przypis].

Na początku 2022, po blisko 23 latach pracy na stanowisku dyrektora, swoją funkcję przestał pełnić Zbigniew Buski. Rozpisano konkurs na stanowisko dyrektora PGS, który wygrała Eulalia Domanowska. Jego przebieg oraz wynik wzbudził liczne kontrowersje[1][2]. Gazeta Wyborcza pisała o "konkursie z tezą"[1]. W lipcu 2022 na stronie internetowej magazynu Szum ukazał się wywiad Jakuba Banasiaka z Emilią Orzechowską i Stachem Szabłowskim, którzy brali udział w konkursie[2]. Według dwójki uczestników charakter konkursu był fasadowy[2].

Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]