Opowieść atlantycka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł należy dopracować: od 2023-07 → zweryfikować treść i dodać przypisy, → poszerzyć o istotne informacje. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Opowieść atlantycka – polski film polityczny z 1954 roku, w reżyserii Wandy Jakubowskiej. Pierwowzorem scenariusza do filmu było opowiadanie autorstwa Mirosława Żuławskiego pt. Wał atlantycki.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Trzynastoletni Francuz o imieniu Bernard zaprzyjaźnia się z Gastonem, wychowankiem miejscowego drwala. W zdewastowanym bunkrze niemieckim odkrywają poturbowanego fizycznie i psychicznie przez wojnę żołnierza Legii Cudzoziemskiej. Żołnierz walczył w Indochinach, pacyfikował Wietnamczyków, ale uciekł stamtąd, bo nie chce więcej brać udziału w tej "brudnej wojnie", nie chce więcej zabijać.Bernard dopiero teraz zdaje sobie sprawę, co robią w Indochinach żołnierze francuscy, wśród których kiedyś znajdował się jego wuj. Kończą się wakacje. Bernard wraz z rodzicami wraca do Paryża. Mijają kolumny amerykańskich czołgów i strajkujących francuskich robotników. Jest wśród nich były legionista i wuj Gastona.

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]

• Damian Damięcki (Bernard Olivier)
• Michał Bustamante (Gaston Blachier)
• Mieczysław Stoor (Gerhard Schmidt)
• Henryk Szletyński (ojciec Bernarda)
• Renata Kossobudzka (matka Bernarda)

Opracowanie Wersji Polskiej: Start International Polska

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Opowieść atlantycka w bazie Filmweb
• Opowieść atlantycka w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Opowieść atlantycka w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”