Oportunizm – Wikipedia, wolna encyklopedia

Theodoor Galle - Opportunity Seized

Oportunizm (łac. opportunus dosł. (wiatr wiejący) w kierunku portu; przychylny, korzystny, wygodny[1]) – postawa moralna charakteryzująca się rezygnacją ze stałych zasad moralnych lub przekonań dla osiągnięcia doraźnych[1] korzyści, wybieranie zawsze tego, co jest w danej sytuacji korzystne. Oportunizm jest podobny do konformizmu – dana jednostka łatwo ulega wpływom grupy, jednak nie jest to jedna określona grupa, a każda, która w danym momencie ma przewagę nad innymi[2]. Przejawami oportunizmu są również ugodowość i uchylanie się od walki[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Władysław Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968, s. 697.
  2. Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M–R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 383.