Omar aga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Omar aga – dowódca tatarski, który będąc już stary i niedowidzący, w 1643 roku na czele 4 tysięcy ordyńców najechał dobra księcia Jeremiego Wiśniowieckiego na Zadnieprzu^[1]. Gdy wracał z jasyrem, nad Sułą został zaatakowany i pokonany przez wojska Wiśniowieckiego, wspomagane przez oddziały koronne i Kozaków rejestrowych^[1].

We wspomnianej wyprawie z 1643 roku towarzyszyli mu jego dwaj synowie, z których starszy, Bajran Kazi, zmarł na skutek poważnych ran odniesionych nad Sułą^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Władysław A. Serczyk: Na płonącej Ukrainie. Dzieje Kozaczyzny 1648-1651. Warszawa: Książka i Wiedza, 1998, s. 15.