Ola Ullsten – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ola Ullsten
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1931
Teg

Data i miejsce śmierci

28 maja 2018
Öja

Premier Szwecji
Okres

od 18 października 1978
do 12 października 1979

Przynależność polityczna

Ludowa Partia Liberałów

Poprzednik

Thorbjörn Fälldin

Następca

Thorbjörn Fälldin

Minister spraw zagranicznych Szwecji
Okres

od 12 października 1979
do 8 października 1982

Przynależność polityczna

Ludowa Partia Liberałów

Poprzednik

Hans Blix

Następca

Lennart Bodström

Ola Ullsten, właśc. Stig Kjell Olof Ullstén (ur. 23 czerwca 1931 w Teg, zm. 28 maja 2018[1][2] w Öja) – szwedzki polityk, działacz Ludowej Partii Liberałów i jej lider w latach 1978–1983, parlamentarzysta i minister, od 1978 do 1979 premier Szwecji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w miejscowości Teg, włączonej później do Umeå[2]. Kształcił się w zawodzie pracownika społecznego, który wykonywał[3]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Ludowej Partii Liberałów. Był pracownikiem frakcji poselskiej swojej partii (1957–1961) i urzędnikiem w departamencie kultury władz Sztokholmu (1962). W latach 1962–1964 publikował w dzienniku „Dagens Nyheter”. W tym samym okresie przewodniczył organizacji młodzieżowej liberałów[3][4]. W latach 1965–1984 był posłem do Riksdagu[4].

Stał się jednym z liderów szwedzkiej centroprawicy, która w 1976 przejęła władzę po wieloletnich rządach socjaldemokratów i sprawowała ją do 1982[1]. Pełnił w tym okresie szereg funkcji rządowych, w międzyczasie w 1978 stanął na czele liberałów[5]. W latach 1976–1978 był ministrem bez teki[6] odpowiedzialnym za pomoc rozwojową[4], a od 1977 również za imigrację[2]. W 1978 wykonywał obowiązki wicepremiera[5]. Gdy koalicja rządowa rozpadła się na tle sporów dotyczących energetyki jądrowej[2] (Ola Ullsten sytuował się jako jej zwolennik[1]), w październiku 1978 został premierem rządu mniejszościowego, którym kierował do października 1979[6]. Następnie do 1982 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych[6], od 1980 jednocześnie ponownie był wicepremierem[5].

W 1983 oddał przywództwo w partii, zastąpił go wówczas Bengt Westerberg[5]. Przeszedł do pracy w dyplomacji, zajmując stanowiska ambasadora Szwecji w Kanadzie (1984–1989)[4] i we Włoszech (1989–1996)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ola Ullsten är död: „En varm person med ett stort hjärta”. aftonbladet.se, 28 maja 2018. [dostęp 2020-09-23]. (szw.).
  2. a b c d e Ullsten, Ola. rulers.org. [dostęp 2020-09-23]. (ang.).
  3. a b Ola Ullsten. munzinger.de. [dostęp 2020-09-23]. (niem.).
  4. a b c d Ullsten, Ola. W: Vem är det: Svensk biografisk handbok: 1993. Hans Uddling, Katrin Paabo (red.). Sztokholm: Norstedts, 1992, s. 1127. ISBN 91-1-914072-X. [dostęp 2021-07-11]. (szw.).
  5. a b c d Leaders of Sweden. zarate.eu. [dostęp 2020-09-23]. (ang.).
  6. a b c Members of the Swedish Government 1946–. sweden.gov.se. [dostęp 2020-09-23]. (ang.).