Oficer dyplomowany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Orzełek na kołnierz munduru
Znak dyplomowanych oficerów Sztabu Generalnego II Rzeczypospolitej
Dyplom naukowy oficera Sztabu Generalnego

Oficer dyplomowany – tytuł wojskowy przysługujący oficerowi Wojska Polskiego po ukończeniu odpowiedniej uczelni. Pisany jest bezpośrednio po stopniu wojskowym (np. płk dypl.). W pierwszym okresie absolwentom nadawano tytuł oficerów Sztabu Generalnego (SG).

 Z tym tematem związana jest kategoria: Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]