Odcinek ST – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2009-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Odcinek ST – w terminologii medycznej określenie fragmentu zapisu elektrokardiograficznego odpowiadającego początkowej fazie repolaryzacji mięśnia komór serca.

W warunkach prawidłowych powinien być izoelektryczny, czyli znajdować się na tej samej wysokości co odcinek TP (w przypadku EKG wysiłkowego porównuje się jego lokalizację z odcinkiem PQ).

Zmiany lokalizacji odcinka ST:

• obniżenie, zwłaszcza poziome, jest objawem choroby niedokrwiennej serca, a przy współistnieniu ujemnego załamka T jest objawem NSTEMI;
• uniesienie odcinka ST, przyjmujące postać uwypuklenia ku górze (tzw. fala Pardeego) jest objawem STEMI.