Obrona Jasnej Góry (1770–1772) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oblężenie Jasnej Góry
	konfederacja barska
	; Kazimierz Pułaski pod Częstochową, akwarela Juliusza Kossaka
Czas	10 września 1770–18 sierpnia 1772
Miejsce	Jasna Góra
Terytorium	Częstochowa
Przyczyna	próba ograniczenia wpływów Rosji na politykę polską
Wynik	kapitulacja obrońców
Strony konfliktu
konfederaci barscy	Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Kazimierz Pułaski,; Michał Walewski	Iwan Drewicz
Siły
1450 obrońców,; 40 dział
	Położenie na mapie Polski w 1771 r. miejsce bitwy
	50°48′45,1″N 19°05′49,3″E/50,812528 19,097028

Oblężenie Jasnej Góry – obrona Jasnej Góry w Częstochowie prowadzona od 10 września 1770 roku do 18 sierpnia 1772 roku w czasie konfederacji barskiej.

Kazimierz Pułaski i Michał Walewski podstępem zajęli klasztor 10 września 1770 roku, czyniąc go bazą konfederacką. Generalność mianowała dowódcą Walewskiego, ale rzeczywistą władzę miał Pułaski. Klasztor próbował zdobyć pułkownik Iwan Drewicz (Drewitz), operujący w tym rejonie. Pomocnikami Pułaskiego byli generał major Karol Zawoyski, Filip Radzimiński i przeor Pafnucy Brzeziński.

Pod koniec 1770 roku Pułaski w garnizonie Jasnej Góry miał 300 jazdy i 700 piechoty. Drewicz bez powodzenia próbował zdobyć klasztor od 31 grudnia 1770 do 14 stycznia 1771 roku. Obrona klasztoru przyczyniła się do wzrostu reputacji Pułaskiego.

Jasna Góra ostatecznie została zdobyta przez wrogów konfederacji 18 sierpnia 1772 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wacław Szczygielski, Pułaski Kazimierz, Polski Słownik Biograficzny, Tom XXIX, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich I Wydawnictwo Polskich Akademii Nauk, 1986, ISBN 83-04-00148-9, s.389
Ryszard Henryk Bochenek: Twierdza Jasna Góra. Warszawa: Bellona, 1997, s. 261. ISBN 83-11-08593-5.
Wojciech Kęder: Jasna Góra i Konfederacja Barska. Jasna Góra - Biuro prasowe, 2010-02-28. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).