Obrabiarka sterowana numerycznie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz galerię związaną z tematem: Obrabiarka sterowana numerycznie

Obrabiarka sterowana numerycznie (skrót NC z ang. Numerical Control) – obrabiarka, która przetwarza dyskretne wartości wejściowe w postaci binarnej i impulsowej na odpowiednie ruchy robocze.

Charakterystycznymi cechami takich obrabiarek są:

• nośnik danych, czyli urządzenie wejściowe z informacjami sterującymi w postaci kart, taśm, dyskietek itp.,
• przetwornik danych, przetwarzający informacje zawarte na nośniku na sygnały sterujące napędami,
• osobne napędy każdej osi przesuwu i wrzeciona,
• sprzężenie zwrotne danych pomiarowych i kontrolnych, czyli wyniki pomiarów przemieszczeń zwracane są do przetwornika umożliwiając korekcję położenia względem osi współrzędnych „x”, „y” i „z”.

Pierwsze obrabiarki o sterowaniu numerycznym powstały na przełomie lat 40. i 50. XX wieku. Obecnie najczęściej spotyka się obrabiarki sterowane komputerowo CNC (skrót CNC z ang. Computerized Numerical Control ), których kody sterujące najczęściej generuje się za pomocą programów graficznych 3D.