ORP Odważny (1973) – Wikipedia, wolna encyklopedia

ORP Odważny
Ilustracja
Eksponat muzealny ORP „Odważny”
Klasa

kuter torpedowy

Typ

Bitny (NATO: Wisla)

Projekt

664

Historia
Stocznia

Stocznia Północna im. Bohaterów Westerplatte

Położenie stępki

7 kwietnia 1972

 Marynarka Wojenna (PRL)
Wejście do służby

15 września 1973

Wycofanie ze służby

31 stycznia 1986

Los okrętu

eksponat muzealny

ORP „Odważny”polski kuter torpedowy projektu 664 (Bitny, według nomenklatury NATO typ Wisla). Był drugim okrętem polskiej Marynarki Wojennej noszącym tę nazwę. Posiadał znak taktyczny KTD 458 oraz związany z nim numer burtowy 458.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jego budowę, pod numerem stoczniowym 664/7, rozpoczęto w Stoczni Północnej w Gdańsku 7 kwietnia 1972. 21 lutego 1973 odbyło się wodowanie kadłuba, 14 sierpnia ukończoną jednostkę przekazano Marynarce Wojennej, a 15 września miało miejsce uroczyste pierwsze podniesienie bandery wojennej. „Odważny” wszedł w skład 2 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. 4–26 maja 1983 okręt wziął udział w wielkich ćwiczeniach sił Marynarki Wojennej o kryptonimie Reda-83[1]. Okręt wykorzystano w zdjęciach do filmu Podróże pana Kleksa[2]. Został skreślony ze spisu floty 31 stycznia 1986.

Po wycofaniu jednostkę przekazano do Muzeum Regionalnego im. gen. broni Zygmunta Berlinga w Skarżysku-Kamiennej, które w 1990 przemianowano na Muzeum im. Orła Białego. Okręt przyholowano do Sandomierza, skąd został przewieziony do Skarżyska, gdzie stanowi obecnie największy eksponat na ekspozycji plenerowej.

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • wyporność standardowa – 94 t
  • długość – 24,76 m
  • szerokość – 7,79 m
  • zanurzenie – 1,61 m
  • prędkość maksymalna – 43 w.
  • zasięg – 410 Mm
  • liczba osób załogi – 20 osób

Uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]

  • 4 wyrzutnie torpedowe OTAM-53-206 kal. 533 mm
  • podwójnie sprzężona armata uniwersalna AK-230 kal. 30 mm (po wycofaniu jednostki ze służby została zastąpiona przez armatę 2M-3M kal. 25 mm)
  • opcjonalnie, zamiast dwóch rufowych wyrzutni torpedowych, tory dla min: dwóch AMD-1000 lub czterech AMD-500 lub dwudziestu JaM

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Rochowicz. Reda-83 – kiedyś to były ćwiczenia. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8 (1999), 2020. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]