ORP Maćko – Wikipedia, wolna encyklopedia

ORP Maćko
Ilustracja
ORP „Maćko” przy Skwerze Kościuszki podczas obchodów Święta Wojska Polskiego w Gdyni (2021 rok)
Klasa

okręt ratowniczy

Projekt

5002

Historia
 Marynarka Wojenna
Wejście do służby

20 marca 1992

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

385,2 t

Długość

34,5 m

Szerokość

8 m

Zanurzenie

3 m

Napęd
spalinowy wysokoprężny silnik Cegielski-Sulzer 6AL20/24D o mocy 550 kW (750 KM)
Prędkość

12 w.

Zasięg

3600 Mm

ORP Maćko (R-15) – polski okręt ratowniczy projektu 5002, numer burtowy R-15.

Okręt ten został zaprojektowany w Polsce i zbudowany w Stoczni w Ustce jako drugi z serii. Jego okrętem bliźniaczym jest ORP „Zbyszko”. Okręt służy w 3. Flotylli Okrętów.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Okręt przeznaczony jest do zadań poszukiwawczo-ratowniczych. Wyposażony jest w łódź pneumatyczną z silnikiem doczepnym, sprężarkę, dwa działka przeciwpożarowe oraz komorę dekompresyjną. Nurkowie wchodzący w skład załogi są w stanie prowadzić prace podwodne do głębokości 45 metrów. ORP „Maćko” może ściągać z mielizny i holować uszkodzone jednostki o wyporności maksymalnej do 1000 ton[1]. Jednostka posiada możliwość gaszenia pożarów oraz zasilania w energię elektryczną uszkodzonych jednostek.

Od 12.01.2015 roku przeprowadzony był generalny remont okrętu oraz modernizacja[2]. Na pokładzie rufowym w miejsce bramownicy zamontowano kontenerowy system LARS (Launch and Recovery System) z otwartym dzwonem nurkowym, umożliwiającym prace podwodne do 80 metrów[1]. Zmodernizowano też komorę dekompresyjną[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Marian Kluczyński. Metamorfoza ORP Zbyszko i ORP Maćko. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 5-6/2016, s. 58-62, maj–czerwiec 2016. 
  2. Remont i modernizacja kutra. [dostęp 2015-12-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Ciślak: Polska Marynarka Wojenna 1995. Warszawa: Lampart i Bellona, 1995, ISBN 83-86776-08-0.