Ołowianka (lina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ołowianka (sonda ręczna) – w nawigacji przyrząd do ręcznego pomiaru głębokości akwenu.

Ołowianka jest wyskalowaną nierozciągliwą linką z metalowym (zwykle odlanym z ołowiu – stąd nazwa) obciążnikiem na jednym końcu. Niegdyś miała szerokie zastosowanie w żegludze (bezpośrednio w locji) obiektów pływających. Obecnie, z uwagi na powszechne użycie echosond, stosowana sporadycznie.

Sonda ręczna składała się z dwóch, niekiedy trzech części: obciążnika (ciężarka), linki pomiarowej (tzw. sondolinki), czasem także wałka (szpuli) do nawijania linki. Podczas rzucania sondy z takiej szpuli rozwijane były linki ołowianek przeznaczonych do sondowań na dużych głębokościach.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.