Noel Valladares – Wikipedia, wolna encyklopedia

Noel Valladares
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Noel Eduardo Valladares Bonilla

Data i miejsce urodzenia

3 maja 1977
Comayagua

Wzrost

180 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–2004 Motagua Tegucigalpa 368 (3)
2005–2016 Olimpia Tegucigalpa 427 (0)
W sumie: 795 (3)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2016  Honduras 135 (0)
  1. Aktualne na: 2 kwietnia 2009. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 29 maja 2014.
Dorobek medalowy
Copa América
brąz Kolumbia 2001

Noel Eduardo Valladares Bonilla (ur. 3 maja 1977 w Comayagui) – były piłkarz honduraski grający na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Valladares jest wychowankiem klubu Motagua Tegucigalpa wywodzącego się ze stolicy kraju. W 1997 roku zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze Hondurasu. Już w 1998 roku wywalczył z nim mistrzostwo kraju, swoje pierwsze w karierze. W sezonie 1999/2000 został mistrzem zarówno fazy Apertura, jak i Clausura. Z kolei w 2001 roku wywalczył z Motaguą mistrzostwo fazy Apertura. Natomiast pierwszej połowie 2002 roku Motagua zajęła 2. miejsce w fazie Clausura, a także 3. miejsce w pucharze Copa Interclubes UNCAF. W zepsole Motagui grał do końca 2004 roku i zdobył 3 bramki, wszystkie ze stałych fragmentów gry.

W 2005 roku Valladares został zawodnikiem innego stołecznego klubu, Olimpii Tegucigalpa. Jeszcze wiosną został z Olimpią mistrzem fazy Clausura, a już jesienią sięgnął także po tytuł mistrzowski Apertury. Swój kolejny sukces osiągnął w 2006 roku, gdy po raz drugi wygrał z Olimpią fazę Clausura.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Hondurasu Valladares zadebiutował w 2000 roku. W tym samym roku z kadrą U-23 wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Sydney, jednak nie wyszła ona z grupy. W 2001 roku był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny na Copa América 2001, która wywalczyła 3. miejsce po pokonaniu po serii rzutów karnych Urugwaj (po 120 minutach było 2:2). Został powołany do 23-osobowej kadry na Mistrzostwa Świata w RPA.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]